Jean Richafort

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jean Richafort
Data i miejsce urodzenia

ok. 1480
hrabstwo Hainaut (?)

Data i miejsce śmierci

po 1547
Brugia (?)

Gatunki

muzyka poważna, muzyka renesansu

Zawód

kompozytor

Jean Richafort; inne wersje pisowni nazwiska: Richauffort, Rycefort, Ricartsvorde[1] (ur. ok. 1480 przypuszczalnie w hrabstwie Hainaut[2][3], zm. po 1547 prawdopodobnie w Brugii[1]) – franko-flamandzki kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Przypuszczalnie uczeń Josquina des Prés[1][3]. Od co najmniej 1507 do 1509 roku był kapelmistrzem kościoła św. Rumolda w Mechelen[1][2][3], gdzie śpiewakami byli jego bracia, Guillaume i François[1]. Od około 1512 roku związany z dworem Anny Bretońskiej[1]. W 1516 roku jako członek kapeli Franciszka I odbył podróż do Włoch, podczas pobytu w Bolonii uzyskując przywilej od papieża Leona X[1]. W latach 1542–1547 był kapelmistrzem kościoła Saint-Gilles w Brugii[1][2].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

W swoim czasie twórczość Richaforta była wysoko ceniona, o czym świadczą liczne rękopisy i druki jego kompozycji oraz liczne zapożyczenia w twórczości innych kompozytorów, którzy na jego motetach opierali swoje missae parodiae[1][2]. Skomponował dwie msze w typie missa parodia (Missa „O Genitrix” na 4 głosy i Missa „Veni Sponsa Christi” na 4 głosy, jako cantus firmus wykorzystując motet własny i Loyseta Compère), Requiem na 6 głosów powstałe przypuszczalnie z okazji śmierci Josquina des Prés, 2 magnikifaty 4-głosowe (sexti toni i octavi toni), ponadto zbiory motetów i świeckie chansons[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 380. ISBN 978-83-224-0837-7.
  2. a b c d The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 743. ISBN 0-674-37299-9.
  3. a b c Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2978. ISBN 0-02-865530-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]