Jerzy Chodorowski

Jerzy Chodorowski

Data i miejsce urodzenia	10 września 1920 Kraków
Data i miejsce śmierci	23 września 2011 Wrocław
doktor habilitowany nauk ekonomicznych
Alma Mater	Uniwersytet Lwowski
Habilitacja	25 listopada 1974
Uczelnia	Instytut Badań nad Tyfusem Plamistym i Wirusami prof. Rudolfa Weigla Uniwersytet Wrocławski

Jerzy Chodorowski (ur. 10 września 1920 w Krakowie, zm. 23 września 2011 we Wrocławiu) – polski doktor praw, docent w Instytucie Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Wrocławskiego, autor wielu publikacji z dziedziny prawa i ekonomii.

Życiorys

Grób Jerzego Chodorowskiego i jego matki na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu

W 1938 zdał egzamin dojrzałości w Państwowym Gimnazjum im. ks. Piotra Skargi w Rohatynie i rozpoczął we Lwowie studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza, które ukończył w 1944. Od 1938 filister PK!A Cresovia Leopoliensis. W czasie okupacji działał w wydziale propagandy AK okręgu lwowskiego, był laborantem w Instytucie Badań nad Tyfusem Plamistym i Wirusami prof. Rudolfa Weigla, aż do 1959 współpracownik doktora Henryka Mosinga w lwowskim Instytucie Sanitarno-Bakteriologicznym. W grudniu 1959 w ramach repatriacji wyjechał ze Lwowa do Wrocławia w ostatnim transporcie Polaków. 20 marca 1960 zwrócił się z prośbą o przyjęcie do pracy na Wydziale Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego. 22 marca 1960 dr Tomasz Afeltowicz wystąpił z pismem o przyznanie Chodorowskiemu stanowiska bibliotekarza w Katedrze Ekonomii Politycznej w związku z wcześniejszym zwolnieniem etatu. Reaktywator i opiekun korporacji akademickiej Cresovia Leopoliensis. 1 marca 1966 został mianowany adiunktem w Katedrze Historii Państwa i Prawa Polskiego, a 1 października 1969 w Instytucie Historii Państwa i Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego. 1 października 1973 został przeniesiony na stanowisko adiunkta w Instytucie Ekonomii Politycznej UWr. 25 listopada 1974 zatwierdzono Jerzemu Chodorowskiemu stopień doktora habilitowanego z ekonomii na podstawie pracy Niemiecka doktryna gospodarki wielkiego obszaru Grossraumwirtschaft 1800–1945. Na emeryturę przeszedł 1 października 1990, został pochowany na Cmentarzu Osobowickim.

Bibliografia

• Czy zmierzch państwa narodowego? Poznań 1996, Seria Nowy Porządek Świata.
• Rodowód ideowy Unii Europejskiej, Krzeszowice 2005
• Richard Coudenhove-Kalergi i jego doktryna zjednoczenia Europy Poznań 1999
• Kto kogo prowadzi? Poznań 2003
• Postulaty operacyjności i operatywności definicji pojęć ekonomicznych Acta Universitatis Wratislaviensis 1967, nr 63, Prawo t. 18, s. 167–178.
• Spory w łonie Europejskich Wspólnot Gospodarczych przed ich Trybunałem Sprawiedliwości' (1954–1965), „Przegląd Zachodni” 1967, R. 23, nr 6, s. 255–291.
• Kto był twórcą nauki ekonomii? Acta Universitatis Wratislaviensis 1980, Nr 485, Przegląd Prawa I Administracji, t. 13, s. 185–203.
• Wybór tekstów źródłowych z dziejów sądownictwa polskiego do 1795 roku, Wrocław 1980.
• Osoba ludzka w doktrynie i praktyce europejskich wspólnot gospodarczych, Poznań, 1990, Prace Instytutu Zachodniego nr 55.
• Przynęty i pułapki w europejskich traktatach integracyjnych, Rzeszów 2001, Biblioteka Dextry”, t. 3.
• Adam Smith (1723–1790), Życie i dzieło autora „Badań nad naturą i przyczynami bogactwa narodów”, Wrocław 2002, Acta Universitatis Wratislaviensis, No 2418.