Jerzy Dmochowski
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Prof. dr inż. nauk technicznych | |
| Specjalność: obróbka skrawaniem, dynamika skrawania | |
| Alma Mater | |
| Profesura | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Jerzy Zygmunt Dmochowski ps. Dwururka[1] (ur. 2 maja 1923 w Warszawie, zm. 20 czerwca 1994 tamże) – wykładowca, pedagog, specjalista w zakresie obróbki skrawaniem i dynamiki skrawania[2][3].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Stefana i Stefanii z domu Lukasik[1]. W 1943 r. ukończył Szkołę Budowy Maszyn w Warszawie. W czasie wojny brał czynny udział w powstaniu warszawskim, a następnie przebywał w niewoli niemieckiej w obozie k. Sandbostel. W 1946 ukończył Szkołę Inżynierską im. H. Wawelberga i S. Rotwanda, a 5 lat później uzyskał w Moskwie stopień kandydata nauk technicznych. W 1952 przyjął stanowisko zastępcy profesora i kierownika Katedry Obróbki Metali na Wydziale Mechanicznym Technologicznym Politechniki Warszawskiej. Rok później rozpoczął dodatkową pracę w Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie, a w 1958 rozpoczął wykłady na Politechnice Szczecińskiej. W roku 1962 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1975 profesora zwyczajnego. Prace badawczo-naukowe Jerzego Dmochowskiego obejmowały szeroki zakres zagadnień w dziedzinie obróbki skrawaniem i obrabiarek[2][3].
Pochowany w Warszawie na starym cmentarzu na Służewie[4].
Stanowiska[edytuj | edytuj kod]
- 1952 – zastępca profesora i kierownika Katedry Obróbki Metali na Wydziale Mechanicznym Technologicznym Politechniki Warszawskiej
- 1953-1957 – pracownik Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie
- 1958-1966 – wykładowca Politechniki Szczecińskiej[2][3]
Członkostwa[edytuj | edytuj kod]
- członek Polskiego Towarzystwa Metaloznawczego
- członek Komitetu Badań Naukowych
- kierownik Rady Naukowej Centrum Badawczego KOPROTECH[2][3]
- członek Sekcji Podstaw Technologii Maszyn PAN
- członek PPR (1946-1948)
- członek PZPR (1948-1989)
Nagrody, wyróżnienia, odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- czterokrotnie nagradzany przez Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki
- wielokrotnie nagradzany przez Rektora Politechniki Warszawskiej[2][3]
Ważne publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Podstawy skrawania, 1965
- Obróbka ultradźwiękowa, 1972
- Zastosowanie metod cybernetyki technicznej do badań dynamiki obróbki skrawaniem i obrabiarek, 1970[2][3]
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski;
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Powstańcze Biogramy - Jerzy Dmochowski [online], www.1944.pl [dostęp 2018-06-30] (ang.).
- ↑ a b c d e f B. Nowicki, M. Trojanowska: Biogramy profesorów, docentów i doktorów habilitowanych. Wydziału Inżynierii Produkcji, dawniej Mechaniczny Technologiczny. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 2002, s. 64-65.
- ↑ a b c d e f Jerzy Dmochowski – biogram. Centrum Informatyzacji Politechniki Warszawskiej. [dostęp 2015-09-11].
- ↑ Andrzej Liczbiński "Wykaz profesorów Politechniki Warszawskiej zmarłych w latach 1988-2000" Biblioteka główna Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2000
- ↑ Informator Biograficzny Kto jest kim w Polsce, s. 224. Wyd. Interpress Warszawa 1989, ISBN 83-223-2491-X
- Politycy PPR
- Członkowie Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Polscy jeńcy niemieckich obozów jenieckich
- Pochowani na starym cmentarzu na Służewie w Warszawie
- Powstańcy warszawscy
- Wykładowcy Politechniki Szczecińskiej
- Wykładowcy Politechniki Warszawskiej
- Wykładowcy Wojskowej Akademii Technicznej
- Urodzeni w 1923
- Zmarli w 1994
- Ludzie urodzeni w Warszawie