Jerzy Dorobczyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Jerzy Dorobczyński (ur. 19 listopada 1925 w Kowlu, zm. 5 czerwca 2011 w Szczecinie. Doc. dr inż., pionier Miasta Szczecina (746/98).

Studia: I st. Wydz. Inżynierii SI Szczecin (1950), II st. Wydz. Budownictwa Lądowego i Wodnego PS (1957), dyrektor Wydziału Budownictwa Lądowego i Wodnego PS (1965), rzeczoznawca budowlany, uprawnienia nadane przez Wojewodę Szcezcińskiego (1994). Praca SI - PS 1948-1993, asystent. w Katedrze Matematyki, 1948 - 1951, starszy asystent i adiunkt w Katedrze Budownictwa Stalowego 1951-1970, doc. etatowy w Zakładzie Budowy Mostów 1970-1993, dyrektor Instytutu Inżynierii Lądowej PS 1973-1980.

Prowadził ćwiczenia i wykłady z przedmiotów: konstrukcje stalowe i budowa mostów. Główna działalność naukowo-badawcza dotycząca identyfikacji modeli obliczeniowych obiektów mostowych. Wyniki prac naukowo-badawczych w porozumieniu z przedsiębiorstwami gospodarski narodowej regionu Pomorza Zachodniego, m.in. Pomorską Dyrekcją Okręgowych Kolei Państwowych, Dyrekcją Okręgowych Dróg Publicznych w Szczecinie, Przedstawicielstwem Budowy Tras Komunikacyjnych Szczecin, zostały opublikowane w czasopismach oraz przedstawione na konferencjach naukowych krajowych i zagranicznych. Za wyniki w działalności zawodowej i naukowej otrzymał nagrody resortowe Ministerstwa Nauki Szkolnictwa Wyższego i techniki (1973), Ministerstwa Budownictwa i Materiałów Budowlanych (1987), Ministra-Kierownika Urzędu Postępu Naukowego i Techniki (1988).

Członek Polskiego Związku inżynierów i Techników Budownictwa od 1963, członek komisji Nauk Polskiego Związku inżynierów i Techników Budownictwa (od 1968). Odznaczony m.in.: Medalem XXX-lecia PRL (1974), Złotym Krzyżem Zasługi (1973), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1983), Medalem Komisji edukacji Narodowej (1993)