Jerzy Kubisz
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
| Krewni i powinowaci | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Jerzy Kubisz (ur. 15 sierpnia 1862 w Końskiej, zm. 5 czerwca 1939 w Cieszynie) – pedagog i działacz społeczny na Śląsku Cieszyńskim.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z chłopskiej rodziny Pawła i Zuzanny z Kłapsiów[1]. Uczęszczał do szkoły ludowej w Końskiej pod Cieszynem, od 1875 do niższych klas gimnazjum niemieckiego w Cieszynie, a następnie do seminarium nauczycielskiego w Cieszynie. Pracował jako nauczyciel w wiejskich szkołach na Śląsku Cieszyńskim, m.in. w Wiśle-Czarnym, Datyń Dolnych, Wiśle-Równem. Wraz z Atanazym Pacułą i Wiktorem Terlidą opracował Elementarz dla szkół ludowych (1890). W latach 1897–1919 był kierownikiem szkoły w Kocobędzu. W Kocobędzu założył także Kółko Rolnicze, Straż Pożarną i Kasę Raiffeisena[2].
Był współzałożycielem Polskiego Kółka Pedagogicznego w Ustroniu założonego jesienią 1888 i przekształconego w 1896 w Polskie Towarzystwo Pedagogiczne na Śląsku Cieszyńskim. W latach 1892–1902 był redaktorem naczelnym organu prasowego tej organizacji wychodzącego pod tytułem „Miesięcznik Pedagogiczny”[3]. W 1922 pełnił obowiązki zastępcy inspektora szkolnego w Cieszynie. Z dniem 1 lutego 1929 przeszedł na emeryturę.
Był mężem Anny z Michejdów, z którą miał 3 synów: Jerzego (zm. 1959), Władysława (1892–1941), Stanisława (1898–1940) i córkę Zofię[2].
Jego przyrodnim bratem był Józef Kubisz – dyplomata dwudziestolecia międzywojennego, konsul RP m.in. w Nowym Jorku, Pittsburghu i Chicago.[4]
Został pochowany na cmentarzu ewangelickim w Cieszynie[5].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Niepodległości (2 sierpnia 1931)[6]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (27 listopada 1929)[7]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jerzy Kubisz [online], www.ipsb.nina.gov.pl [dostęp 2022-05-09] (pol.).
- ↑ a b Michalina Snarska. Jerzy Kubisz – pedagog i działacz społeczny. „Nauczyciel i Szkoła”. 1 (69), s. 126–128, 2019. Akademia Ignatianum w Krakowie. ISSN 1426-9899.
- ↑ Kierski 1925 ↓.
- ↑ CIESZYŃSKIE RODY, Kubiszowie. Linia z Końskiej nr 6. Głos. 2022-12-31 [online], 31 grudnia 2022 [dostęp 2024-02-14].
- ↑ Cmentarz Ewangelicki przy ul. Bielskiej w Cieszynie [online], www.archiwum.cieszyn.pl [dostęp 2022-05-09].
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 178, poz. 260 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1929 r. nr 276, poz. 638 „za zasługi na polu pracy społeczno-kulturalnej i szkolnictwa”.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Feliks Kierski: Podręczna encyklopedia pedagogiczna. T. II. Lwów, Warszawa: Towarzystwo Nauczycieli Szkół Wyższych, Wydawnictwo Książnica Polska, 1925, s. 406–407.
- Jan Szturc: Ewangelicy w Polsce - słownik biograficzny XVI–XX w.
- Ludwik Brożek, Jerzy Kubisz, [w:] Polski Słownik Biograficzny, tom XVI, 1971, s. 32.
- Członkowie Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego na Śląsku Cieszyńskim
- Ludzie urodzeni w Końskiej (Śląsk Cieszyński)
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Pochowani na cmentarzu ewangelickim przy ul. Bielskiej w Cieszynie
- Polscy działacze narodowi na Śląsku
- Polscy dziennikarze
- Polscy nauczyciele
- Urodzeni w 1862
- Zmarli w 1939