Jerzy Lisowski (nauczyciel)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Lisowski
Data i miejsce urodzenia

1 listopada 1930
Sanok

Data śmierci

9 stycznia 1996

Miejsce spoczynku

Cmentarz Centralny w Sanoku

Zawód, zajęcie

nauczyciel

Narodowość

polska

Edukacja

Technikum Administracyjno-Gospodarcze w Sanoku

Alma Mater

Wyższa Szkoła Wychowania Fizycznego we Wrocławiu

Stanowisko

nauczyciel, trener

Małżeństwo

Kazimiera

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi
Odznaka „Zasłużony dla Sanoka”

Jerzy Lisowski (ur. 1 listopada 1930 w Sanoku, zm. 9 stycznia 1996) – polski nauczyciel, trener i działacz sportowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 1 listopada 1930[1]. Tuż po zakończeniu II wojny światowej w Sanoku podjął uprawianie sportu z inspiracji przebywającego w mieście wybitnego lekkoatlety Antoniego Morończyka i jego przyjaciela Kazimierza Stropka czasowo przebywającego w Sanoku, gdzie był inspiratorem i organizatorem uprawiania sportu wśród młodzieży[2][3]. Uprawiał biegi (startował w Biegach Narodowych), skok w dal, występował w drużynie piłkarskiej klubu Sanoczanka Sanok[2]. W 1952 ukończył jednoroczne Technikum Administracyjno-Gospodarcze II stopnia w Sanoku[1][4]. Reprezentując Górnika Sanok w lipcu 1952 zajął drugie miejsce w biegu na 200 m podczas mistrzostw lekkoatletycznych w Przemyślu[5]. Został absolwentem Wyższej Szkoły Wychowania Fizycznego we Wrocławiu ze specjalnością lekkoatletyka i uzyskał tytuł magistra wychowania fizycznego oraz trenera II klasy[1][6]. Podczas studiów uprawiał biegi sprinterskie, zwyciężając w Mistrzostwach Polski Zrzeszenia „Budowlani”, Akademickich Mistrzostwach Polski w Krakowie w 1953 i 1954, zdobył Puchar Ziemi Kłodzkiej[2]. Uprawiał także biegi narciarskie oraz podnoszenie ciężarów (za uzyskanie wyniku 212 kg w trójboju w wadze koguciej otrzymał I klasę sportową)[2]. Uzyskał uprawnienia sędziego sportowego w dyscyplinach piłki nożnej, podnoszenia ciężarów, narciarstwa (oraz uprawnienia instruktora Polskiego Związku Narciarskiego[7]), łyżwiarstwa szybkiego (oraz startera), piłki siatkowej, hokeja na lodzie, sędziego państwowego 1a[2]. W 1954 został trenerem lekkiej atletyki I klasy[2].

W 1955 podjął pracę nauczyciela wychowania fizycznego w Technikum Rachunkowości, od 1957 działającego jako Technikum Ekonomiczne[8][9]. W roku szkolnym 1968/1969 został zastępcą dyrektora szkoły[10]. Od 1 lutego 1974 przez rok pełnił funkcję dyrektora Zespołu Szkół Budowlanych w Sanoku[10][11]. Po roku pracy w tej szkole powrócił do macierzystej placówki, od 1975 pod nazwą Zespół Szkół Ekonomicznych im. Karola Adamieckiego i objął funkcję drugiego zastępcy dyrektora szkoły[12]. Jego praca nauczyciela wf przyczyniła się do osiąganych sukcesów sportowych przez uczniów szkoły[13]. Na emeryturę przeszedł w 1985[2], jednak w ZSE pracował nadal do 1993[1]. Pełnił przez wiele lat funkcję trenera sekcji lekkoatletycznej Międzyszkolnego Klubu Sportowego „Zryw” Sanok[14].

Równolegle z pracą nauczyciela był trenerem sportowym lekkiej atletyki w Sanoku[2]. Był zatrudniony w klubie Górnik Sanok, od 1956 w Stali Sanok[2], od 1958 w Sanoczance[15]. Pod jego wodzą drużyna sekcji lekkoatletycznej Stali awansowała w 1957 do ligi wojewódzkiej, po czym w trzech kolejnych latach do 1960 zdobywała mistrzostwo województwa rzeszowskiego[2]. W okresie 30 lat pracy jego wychowankami zostało ok. 2 tys. lekkoatletów w Sanoku[2]. Był także działaczem sportowym[1]. Stworzył sekcję narciarską „Budowlani” przy Sanockim Przedsiębiorstwie Budowlanym (SPB), pełnił funkcję trenera wyszkolenia Stali Sanok, trenera MKS Sanok, trenera łyżwiarstwa szybkiego w klubie Zryw Sanok, inicjował początek uprawiania podnoszenia ciężarów w Sanoczance, tworzenie toru lodowego na stadionie „Wierchy”, był organizatorem zawodów saneczkarskich na obszarze parku miejskiego na stokach Góry Parkowej[2]. Powołał do życia klub Komunalni Sanok pod egidą Sanockiego Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej (SPGK)[2]. Organizował wiele imprez sportowych, w tym biegów[2]. Działał w Okręgowym Związku Lekkiej Atletyki w Krośnie[2]. Został wybrany członkiem zarządu powołanego 25 maja 1984 Okręgowego Związku Łyżwiarstwa Szybkiego w Sanoku[16].

Był wybierany radnym Miejskiej Rady Narodowej w Sanoku w 1974 (zasiadł w Komisji Wychowania, Oświaty i Kultury, w 1974 został jej przewodniczącym i został członkiem Prezydium MRN), w 1978 (zasiadł w Komisji Wychowania, Oświaty, Kultury i Spraw Socjalnych[17]. Był członkiem Miejskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu w Sanoku[18].

Był autorem rozdziału pt. Ćwiczenia cielesne, gimnastyka, wychowanie fizyczne i sport w latach 1925–1995 w publikacji Księga pamiątkowa szkół ekonomicznych w Sanoku 1925-1995[19].

Jerzy Lisowski zmarł 9 stycznia 1996. Został pochowany na Cmentarzu Centralnym w Sanoku. Jego żoną była Kazimiera (1941-2014).

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Nagrobek Jerzego i Kazimiery Lisowskich
Odznaczenia
Nagrody i wyróżnienia
  • Nagroda przyznana przez Centralę Filmów Oświatowych „Filmos” w dziedzinie pracy dydaktycznej nauczycieli z filmem (1962)[24].
  • Nagroda Kuratora Oświaty i Wychowania[1].
  • Nagroda Ministra Oświaty i Wychowania I stopnia (1972)[1][25].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i j Marek Boczar: Sylwetki nauczycieli z długoletnim stażem. W: Księga pamiątkowa szkół ekonomicznych w Sanoku 1925-1995. Sanok: 1995, s. 273. ISBN 83-903469-0-7.
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t Józef Ząbkiewicz. Ludzie sanockiego sportu. Jerzy Lisowski. „Tygodnik Sanocki”, s. 10, Nr 28 (140) z 15 lipca 1994. 
  3. ↑ Jerzy Lisowski: Ćwiczenia cielesne, gimnastyka, wychowanie fizyczne i sport w latach 1925–1995. W: Księga pamiątkowa szkół ekonomicznych w Sanoku 1925-1995. Sanok: 1995, s. 172. ISBN 83-903469-0-7.
  4. ↑ Księga pamiątkowa szkół ekonomicznych w Sanoku 1925-1995. Sanok: 1995, s. 323. ISBN 83-903469-0-7.
  5. ↑ Z mistrzostw lekkoatletycznych w Przemyślu. „Nowiny Rzeszowskie”, s. 6, Nr 173 z 21-22 1952. 
  6. ↑ Jerzy Lisowski: Ćwiczenia cielesne, gimnastyka, wychowanie fizyczne i sport w latach 1925–1995. W: Księga pamiątkowa szkół ekonomicznych w Sanoku 1925-1995. Sanok: 1995, s. 174. ISBN 83-903469-0-7.
  7. ↑ Jerzy Lisowski: Ćwiczenia cielesne, gimnastyka, wychowanie fizyczne i sport w latach 1925–1995. W: Księga pamiątkowa szkół ekonomicznych w Sanoku 1925-1995. Sanok: 1995, s. 180. ISBN 83-903469-0-7.
  8. ↑ Alicja Wolwowicz: Dzieje szkoły w zarysie (1945-1995). W: Księga pamiątkowa szkół ekonomicznych w Sanoku 1925-1995. Sanok: 1995, s. 72. ISBN 83-903469-0-7.
  9. ↑ Jerzy Lisowski: Ćwiczenia cielesne, gimnastyka, wychowanie fizyczne i sport w latach 1925–1995. W: Księga pamiątkowa szkół ekonomicznych w Sanoku 1925-1995. Sanok: 1995, s. 173. ISBN 83-903469-0-7.
  10. ↑ a b Alicja Wolwowicz: Dzieje szkoły w zarysie (1945-1995). W: Księga pamiątkowa szkół ekonomicznych w Sanoku 1925-1995. Sanok: 1995, s. 76. ISBN 83-903469-0-7.
  11. ↑ Krystyna Chowaniec: W latach powojennych, Szkoły ponadpodstawowe. Zespół Szkół Budowlanych. W: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka. Kraków: Secesja, 1995, s. 892. ISBN 83-86077-57-3.
  12. ↑ Alicja Wolwowicz: Dzieje szkoły w zarysie (1945-1995). W: Księga pamiątkowa szkół ekonomicznych w Sanoku 1925-1995. Sanok: 1995, s. 81. ISBN 83-903469-0-7.
  13. ↑ Jerzy Lisowski: Ćwiczenia cielesne, gimnastyka, wychowanie fizyczne i sport w latach 1925–1995. W: Księga pamiątkowa szkół ekonomicznych w Sanoku 1925-1995. Sanok: 1995, s. 181. ISBN 83-903469-0-7.
  14. ↑ Józef Ząbkiewicz, Sport i rekreacja, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka. Kraków 1995. s. 928.
  15. ↑ Awans lekkiej atletyki w grodzie Grzegorza. „Nowiny”, s. 1, Nr 1 z 4 stycznia 1960. 
  16. ↑ Marian Struś. Powstał Okręgowy Związek Łyżwiarstwa Szybkiego w Sanoku. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, Nr 17 (308) z 10-20 czerwca 1984. 
  17. ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 237, 238, 244, 255, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  18. ↑ Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 258, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  19. ↑ Jerzy Lisowski: Ćwiczenia cielesne, gimnastyka, wychowanie fizyczne i sport w latach 1925–1995. W: Księga pamiątkowa szkół ekonomicznych w Sanoku 1925-1995. Sanok: 1995, s. 171-182. ISBN 83-903469-0-7.
  20. ↑ Obchody Dnia Edukacji Narodowej. Wyróżnienia dla zasłużnych nauczycieli. „Nowiny”, s. 1, Nr 241 z 15 października 1986. 
  21. ↑ Janina Odyniec: Życie szkoły na dziesięć miesięcy podzielone. W: Księga pamiątkowa szkół ekonomicznych w Sanoku 1925-1995. Sanok: 1995, s. 113. ISBN 83-903469-0-7.
  22. ↑ Nauczycielskie święto. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 30 (286) z 1-10 listopada 1983. 
  23. ↑ Plenum KM PZPR. O rozwój sanockiego sportu. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 31 (287) z 10-20 listopada 1983. 
  24. ↑ Na szkolnym ekranie. „Nowiny”, s. 4, Nr 277 z 21 listopada 1962. 
  25. ↑ Alicja Wolwowicz: Dzieje szkoły w zarysie (1945-1995). W: Księga pamiątkowa szkół ekonomicznych w Sanoku 1925-1995. Sanok: 1995, s. 77. ISBN 83-903469-0-7.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jerzy_Lisowski_(nauczyciel)&oldid=71782454”