Jerzy Loth

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Loth
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 sierpnia 1880
Warszawa

Data i miejsce śmierci

30 września 1967
Warszawa

profesor nauk geograficznych
Specjalność: etnografia
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Uczelnia

Szkoła Nauk Społecznych i Handlowych w Warszawie
SGH
Uniwersytet Warszawski

rektor SGH
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Jerzy Loth (ur. 4 sierpnia 1880 w Warszawie[1], zm. 30 września 1967 tamże) – polski geograf, etnograf, podróżnik i działacz sportowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Grób prof. Jerzego Lotha na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie

Jerzy Loth urodził się w Warszawie, w rodzinie Edwarda Karola i Anny z Hoserów. Był starszym bratem Alfreda i Edwarda (1884–1944)[2].

Ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Od 1915 wykładał geografię ekonomiczną i polityczną w Szkole Nauk Społecznych i Handlowych w Warszawie. Od 1917 także w Wyższej Szkole Handlowej[2]. Na przełomie lat 20./30. był sekretarzem generalnym Polskiego Towarzystwa Geograficznego[3]. W 1929 odbył wraz z Gietlem podróż przez całą Afrykę z Kapsztadu do Kairu[3]. W 1931 założył pierwszy w Polsce Klub Rotary i był jego naczelnikiem[4]. Odbył podróże naukowe po Afryce (Kair-Kapsztad), Ameryce Środkowej i Europie[2]. W 1935 uzyskał exequatur jako konsul honorowy Republiki Nikaragua na obszar RP z siedzibą w Warszawie[5]. Członek honorowy Royal Geographical Society (1930).

W latach 1945–1946 był rektorem Wyższej Szkoły Handlowej. W latach 1921–1964 wykładał na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1948–1961 był członkiem Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego, następnie członkiem honorowym.

14 października 1911 zawarł związek małżeński z Wandą Gessner[2] (1888–1956)[6]. Oboje zostali pochowani na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie[6] (aleja 14, grób 37)[7].

Niektóre publikacje[edytuj | edytuj kod]

Jerzy Loth był autorem licznych prac naukowych z dziedziny geografii oraz etnografii, zaangażowanym w prace Komitetu Słowiańskiego w Polsce.

  • Wykład geografii ekonomicznej ziem Polski w granicach przedrozbiorowych (Warszawa 1921, wyd. II)[2]
  • Afryka (Trzaska, Evert i Michalski, Warszawa, 1935)
  • Geografia ekonomiczna ogólna (SGPiS, Warszawa, 1949, 1959)
  • Geografia gospodarcza Polski (Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa, 1962)[8]

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Stanisław Zieliński, Mały słownik pionierów polskich kolonialnych i morskich : podróżnicy, odkrywcy, zdobywcy, badacze, eksploratorzy, emigranci - pamiętnikarze, działacze i pisarze migracyjni, Warszawa: Inst. Wyd. Ligi Morskiej i Kolonialnej, 1933, s. 276.
  2. a b c d e Łoza 1938 ↓, s. 433.
  3. a b Odznaczenie geografa polskiego. „Kurier Warszawski”. Nr 300, s. 15, 1 listopada 1930. 
  4. Narzędziami masonerii anglosaskiej są „Rotary–Cluby”. „Warszawski Dziennik Narodowy”, s. 7, Nr 1B z 1 stycznia 1937. 
  5. 30. Komunikat. „Lwowski Dziennik Wojewódzki”. Nr 6, s. 40, 1 kwietnia 1935. 
  6. a b Cmentarz Ewangelicko-Augsburski: JULIUSZ LOTH, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2018-05-03].
  7. śp. Jerzy Loth
  8. Loth Jerzy, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2019-07-01].
  9. Odznaczenia państwowe dla zasłużonych pracowników [w:] „Trybuna Robotnicza”, nr 169, 18-19 lipca 1964, s. 2.
  10. M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 278 „za zasługi na polu organizacji handlu i kupiectwa polskiego”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]