Jerzy Slaski
Jerzy Slaski (ur. 21 marca 1881 w Orłowie, zm. 9 czerwca 1939 w Sopocie) – ziemianin, znany działacz społeczny i gospodarczy na Pomorzu.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z gałęzi pomorskiej rodziny Slaskich h. Grzymała. Był synem Kazimierza Slaskiego, właściciela majątku Orłowo i Heleny Graeve (1854–1925), był też bratem Witolda Slaskiego, znanego działacza społecznego i niepodległościowego[1].
W okresie zaborów działacz patriotyczny, m.in. w Związku Filomatów w Chełmnie. Aresztowany i skazany w procesie toruńskim w 1901. W 1925 był prezesem Zarządu Powiatowego Pomorskiego Rolniczego Towarzystwa. W 1930 jako pierwszy Polak został wybrany na prezesa zarządu cukrowni w Chełmży[2]. W 1939 w ramach reformy rolnej 315 ha z jego majątku zostało wyznaczone do przymusowego wykupu i do obowiązkowej parcelacji[3].
Zmarł w Sopocie. Spoczął na cmentarzu parafialnym w Płużnicy.
Rodzina[edytuj | edytuj kod]
Był mężem Katarzyny Mycielskiej h. Dołęga (1888–1955), z którą miał dwóch synów – Kazimierza, historyka, profesora Instytutu Historii PAN i Stanisława (1914–1981).
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (8 listopada 1930)[4]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ziemianie polscy XX wieku. Słownik biograficzny, cz. 2, Warszawa 1994.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mieczysław Bielski, Joanna Bielska-krawczyk, Jarosław Małecki, Wabcz gmina Stolno Zespół dworsko-parkowy, 1998.
- ↑ Orłowo - Płużnickie historie [online], pluznickiehistorie.pl [dostęp 2020-06-30].
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 11 lutego 1939 r. o ustaleniu na rok 1939 wykazu imiennego nieruchomości podlegających przymusowemu wykupowi, Dz.U. z 1939 r. nr 12, poz. 65 s. 152 nr 226
- ↑ M.P. z 1930 r. nr 260, poz. 353 „za zasługi na polu pracy narodowo-społecznej”.