Jewgienij Garanin

Jewgienij Iwanowicz Garanin, ros. Евгений Иванович Гаранин (ur. w 1915 r., zm. 16 czerwca 1973 r. w Monachium) – radziecki prawnik, szef oddziału wojskowo-sądowniczego sztabu Sił Zbrojnych Komitetu Wyzwolenia Narodów Rosji pod koniec II wojny światowej, emigracyjny działacz polityczny

Urodził się pod nazwiskiem Sinicyn. W latach 30. ukończył studia prawnicze. Po ataku wojsk niemieckich na ZSRR 22 czerwca 1941 r., został zmobilizowany do Armii Czerwonej. Mianowano go sędzią wojskowym (wojenjurist) 2 rangi. Dostał się do niewoli niemieckiej. Od końca listopada 1944 r. w stopniu majora pełnił funkcję szefa oddziału wojskowo-sądowniczego sztabu Sił Zbrojnych Komitetu Wyzwolenia Narodów Rosji. Zmienił wówczas nazwisko na Abrienin. Po zakończeniu wojny uniknął deportacji do ZSRR. Ponownie zmienił nazwisko na Garanin. Przebywał początkowo w obozie dla uchodźców cywilnych w zachodnich Niemczech. Następnie wyemigrował do Maroka, gdzie założył firmę geodezyjną. W 1954 r. zamieszkał w Monachium. Wszedł w skład Rady Narodowego Związku Pracujących (NTS). Współorganizował jego służbę propagandy i informacji. Współpracował z redakcją pisma NTS "Posiew". W latach 60. stał na czele redakcji rosyjskiej Radia Wolna Europa.

Linki zewnętrzne

• Biografia Jewgienija I. Garanina (jęz. rosyjski). tez-rus.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].

Bibliografia

• Lew A. Mnuchin, Marie Avril, Российское зарубежье во Франции 1919-2000, 2008