Joe Taufeteʻe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Joe Taufeteʻe
Pełne imię i nazwisko

Joseph Soosemea Taufeteʻe[1]

Data i miejsce urodzenia

4 października 1992
Nuʻuuli

Wzrost

183 cm[2]

Masa ciała

125 kg[2]

Rugby union
Pozycja

młynarz, filar

Kariera juniorska
Lata Zespół
2011 Belmont Shore R.C.
Kariera seniorska[a]
Lata Zespół Wyst. (Pkt.)
2012–2013 Belmont Shore R.C.
2014 Otorohanga R.F.C.
2014 Scioto Valley R.F.C.
2016 San Diego Breakers[3] 8 (5)
2016–2020 Worcester Warriors[1] 36 (10)
2020– Lyon[3] 13 (0)
Reprezentacja narodowa[b]
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.)
2015–  Stany Zjednoczone[1] 32 (105)
2016 Stany Zjednoczone USA Selects 3 (0)
  1. ↑ Mecze i punkty w lidze akt. w dniu 2 października 2021 r.
  2. ↑ Mecze i punkty w reprez. akt. w dniu 11 września 2021 r.

Joe Taufeteʻe (ur. 4 października 1992 w Nuʻuuli w Samoa Amerykańskim[1][4]) – amerykański rugbysta samoańskiego pochodzenia występujący przeważnie na pozycji młynarza. Reprezentant USA, dwukrotny uczestnik pucharu świata, nominowany do nagrody dla najlepszego zawodnika na świecie.

Młodość[edytuj | edytuj kod]

Taufeteʻe urodził się na Wyspach Samoa, jednak w wieku pięciu lat wyemigrował z rodziną do Stanów Zjednoczonych[5][6]. Wychowywał się w Vallejo w Kalifornii, w regionie zatoki San Francisco[6][7].

Uczęszczał do Santa Ana College (community college). Uprawiał koszykówkę i przede wszystkim futbol amerykański, marząc o występach na poziomie NFL w barwach San Francisco 49ers[4][5][8][9]. W latach 2010–2011 z powodzeniem występował jako defensive tackle w barwach szkolnej drużyny Santa Ana College Dons. Wśród uzyskanych przez niego wyróżnień był m.in. tytuł dla najlepszego zawodnika roku w zespole[10]. Dobre występy spowodowały, że obiecującemu zawodnikowi szkoły poziomu senior college oferowały miejsce w drużynach oraz stypendia sportowe. Niemniej kariera futbolowa Taufeteʻe została przerwana w 2011 roku, kiedy to uszkodził on więzadło krzyżowe przednie[7][9][10][11][12][13]. W wyniku tego zdarzenia zrezygnował z uprawiania sportu, na rok przerwał też naukę, pracując jako ochroniarz w klubach nocnych[13].

Z rugby po raz pierwszy zetknął się dopiero w wieku 18 lat[8][6] za pośrednictwem swojej dziewczyny, której rodzina zaangażowana była w działalność Belmont Shore R.C. z Long Beach, jednego z najsilniejszych klubów rugby union w Kalifornii. Chcąc zaimponować swojej partnerce oraz jej rodzinie Taufeteʻe dołączył do drużyny U-19, a wkrótce w pełni poświęcił się uprawianiu nowej dyscypliny. Początkowo grywał zarówno w pierwszej, jak i w trzeciej linii młyna[5][7][9][12].

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Od 2012 roku występował w pierwszym zespole Belmont Shore. W 2014 z polecenia kierownika klubu Douga Pye’a spędził pół roku w nowozelandzkim klubie Otorohanga R.F.C. w regionie Waikato. W tym samym roku występował także w zespole Scioto Valley R.F.C. z Ohio[4][5][7].

W 2016 roku znalazł się w składzie drużyny San Diego Breakers rywalizującej w pierwszej zawodowej lidze w USA – PRO Rugby. Jednocześnie dorabiał jako ochroniarz w hotelu[5][7]. W grudniu tego samego roku podpisał krótkoterminowy kontrakt z klubem angielskiej Premiership[14]. Debiutował w styczniu 2017 roku w meczu European Rugby Challenge Cup przeciwko CA Brive. Zaledwie kilka miesięcy później, rozegrawszy kolejne cztery spotkania, przedłużył kontrakt z Warriors do końca sezonu 2017/2018[15]. Po przerwie spowodowanej względami rodzinnymi wystąpił w pierwszym składzie we wszystkich pięciu meczach ligowych pozostałych do zakończenia rozgrywek[4].

W lutym 2018 roku Taufeteʻe raz jeszcze przedłużył swój kontrakt z klubem z Worcester[16]. Łącznie do lata 2020 roku rozegrał w barwach Warriors 36 meczów ligowych[1] i 11 spotkań pucharowych[3].

Przed zakończeniem sezonu 2019/2020 ogłoszono, że reprezentant USA podpisał dwuletnią umowę, na mocy której zostanie zawodnikiem Lyon OU z francuskiej ligi Top 14[17]. W debiutanckim sezonie wystąpił w 13 meczach swojej nowej drużyny[3].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze powołanie do amerykańskiej reprezentacji otrzymał w 2015 roku, kiedy jako dodatkowy sparingpartner otrzymał zaproszenie na zgrupowanie przed spotkaniem z kadrą Samoa w ramach Pucharu Narodów Pacyfiku[9][11]. Następnie ze względu na swój planowany ślub odmówił udziału w obozie przygotowawczym przed Pucharem Świata 2015[11]. Pomimo tego oraz mimo braku występów w oficjalnych meczach Taufeteʻe niespodziewanie otrzymał powołanie do 31-osobowego składu na turniej w Anglii[18]. Debiutował 7 października 2015 r. w spotkaniu grupowym z Południową Afryką w Londynie[3][4][6][8][12]. W 2016 roku rozegrał już osiem spotkań w pierwszej reprezentacji (połowę w pierwszym składzie)[19], a jednocześnie był kapitanem drugiego zespołu (USA Selects) podczas rozgrywanego w Urugwaju turnieju Americas Pacific Challenge 2016[5][6][8] (wystąpił we wszystkich trzech meczach)[20][21][22].

Szybko stał się podstawowym zawodnikiem swojej drużyny, uczestnicząc m.in. w turniejach Americas Rugby Championship w 2016, 2018 i 2019 roku oraz kwalifikacjach do pucharu świata 2019[23].

Swoje pierwsze przyłożenie zdobył w trzecim meczu w kadrze, przeciw Chile. Już w 2019 roku wyrównał, a wkrótce poprawił dotychczasowy najlepszy wynik w liczbie przyłożeń zdobytych na arenie międzynarodowej przez zawodnika pierwszej linii młyna. Dotychczasowy, liczący 14 lat rekord należący do Irlandczyka Keitha Wooda (15 przyłożeń) pobił już w 21. spotkaniu, trzy razy przykładając piłkę w meczu z Urugwajem[4][6][7][8][24][25]. Przy okazji zdobył też najwięcej przyłożeń podczas Americas Rugby Championship 2019 (sześć)[25]. Niedługo później znalazł się w składzie „Eagles” na Puchar Świata w Rugby 2019[24]. W czasie japońskiego turnieju wystąpił we wszystkich czterech spotkaniach grupowych[4][23]. Pomimo kompletu porażek Taufeteʻe indywidualnie rozegrał dobry turniej, co zostało docenione przez władze World Rugby[26]. Imponujący sezon reprezentacyjny sprawił, że jako pierwszy w Amerykanin w historii został nominowany do miana najlepszego zawodnika na świecie wśród zawodników odmiany 15-osobowej[6].

Po przerwie spowodowanej pandemią COVID-19 powrócił do reprezentacji, uczestnicząc m.in. w ogólnoamerykańskich kwalifikacjach do Pucharu Świata w Rugby 2023[23].

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Stan na 2 października 2021 r.[19]

Występy na arenie międzynarodowej
Drużyna narodowa Rok Mecze Punkty
 Stany Zjednoczone 2015 1 0
2016 8 15
2017 4 25
2018 6 30
2019 8 30
2020 —
2021 5 5
Suma 32 105
Przyłożenia na arenie międzynarodowej
Lp. Data Miejsce Przeciwnik Rozgrywki
1. 20 lutego 2016 Lockhart Stadium, Fort Lauderdale  Chile Americas Rugby Championship 2016
2. 27 lutego 2016 Arena Barueri, Barueri  Brazylia Americas Rugby Championship 2016
3. 19 listopada 2016 Estadio Anoeta, San Sebastián  Tonga mecz testowy
4. 1 lipca 2017 Torero Stadium, San Diego  Kanada kwalifikacje Pucharu Świata w Rugby 2019
5.
6. 18 listopada 2017 Brita-Arena, Wiesbaden  Niemcy mecz testowy
7. 25 listopada 2017 Stadion im. Micheila Meschiego, Tbilisi  Gruzja mecz testowy
8.
9. 9 czerwca 2018 Dick’s Sporting Goods Park, Commerce City  Rosja mecz testowy
10.
11. 16 czerwca 2018 BBVA Compass Stadium, Houston  Szkocja mecz testowy
12.
13. 10 listopada 2018 Estadio Anoeta, San Sebastián  Samoa Puchar Sześciu Narodów 2019
14. 24 listopada 2018 Aviva Stadium, Dublin  Irlandia Puchar Sześciu Narodów 2019
15. 2 lutego 2019 Estadio Santiago Bueras, Maipú  Chile Americas Rugby Championship 2019
16. 2 marca 2019 Starfire Sports, Tukwila  Urugwaj Americas Rugby Championship 2019
17.
18.
19. 8 marca 2019 Starfire Sports, Tukwila  Kanada Americas Rugby Championship 2019
20.
21. 11 września 2021 Infinity Park, Glendale  Kanada kwalifikacje Pucharu Świata w Rugby 2023

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

  • nominacja do nagrody dla najlepszego zawodnika roku 2019 na świecie (World Rugby Player of the Year)[25]

Życie osobiste[edytuj | edytuj kod]

W 2015 roku poślubił Noeleen Bette Meni pochodzącą z Samoa Zachodniego, której zawdzięcza też pierwszy kontakt z rugby[5][12][27]. W 2017 roku na świat przyszło pierwsze dziecko pary[4].

Taufeteʻe deklaruje się jako chrześcijanin, choć nie został wychowany jako osoba silnie religijna. Jego zaangażowanie w kwestie wiary wzrosło, gdy miał 16 lat, pod wpływem jego przyszłej żony[11].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e Joe Taufete'e [online], ESPN Scrum [dostęp 2021-10-07] [zarchiwizowane z adresu 2021-10-05] (ang.).
  2. ↑ a b TAUFETE'E Joe [online], Lyon OU [dostęp 2021-10-07] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-30] (fr.).
  3. ↑ a b c d e Joseph Taufete'e - Player statistics [online], itsrugby.co.uk, 6 października 2021 [zarchiwizowane z adresu 2020-07-26] (ang.).
  4. ↑ a b c d e f g h Joe Taufete’e [online], Worcester Warriors [dostęp 2021-10-07] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-28] (ang.).
  5. ↑ a b c d e f g Leiloa Ese Malala, Joseph Taufetee is a rugby star [online], samoanews.com, 5 listopada 2017 [dostęp 2021-10-07] [zarchiwizowane z adresu 2021-10-05] (ang.).
  6. ↑ a b c d e f g Aalina Tabani, USA Eagle Joe Taufete’e nominated as World Rugby Men’s Player of the Year [online], USA Rugby, 31 października 2019 [dostęp 2021-10-07] [zarchiwizowane z adresu 2021-06-10] (ang.).
  7. ↑ a b c d e f Martin Pengelly, Joe Taufete'e: 'USA have found a way into England's DNA' [online], The Guardian, 25 września 2019 [dostęp 2021-10-07] [zarchiwizowane z adresu 2021-10-05] (ang.).
  8. ↑ a b c d e Joseph Taufete’e [online], USA Rugby [dostęp 2021-10-07] [zarchiwizowane z adresu 2021-10-05] (ang.).
  9. ↑ a b c d Nick Attewell, Interview with Uncapped Eagle Joseph Taufete’e [online], rugbywrapup.com, 27 sierpnia 2015 [dostęp 2021-10-07] [zarchiwizowane z adresu 2021-10-05] (ang.).
  10. ↑ a b Former Don of the Year Joe Taufete’e Signs with Professional Rugby Team [online], Santa Ana College Dons, 27 marca 2017 [dostęp 2021-10-07] [zarchiwizowane z adresu 2017-06-15] (ang.).
  11. ↑ a b c d Shining My Light for Christ - Joe Taufete'e [online], sportgomag.com [dostęp 2021-10-07] [zarchiwizowane z adresu 2021-10-05] (ang.).
  12. ↑ a b c d George Ramsay, Joe Taufete'e, the USA star who fulfiled his sporting dreams by wooing his wife [online], CNN, 9 maja 2017 [dostęp 2021-10-07] [zarchiwizowane z adresu 2021-10-05] (ang.).
  13. ↑ a b Neale Harvey, ‘I was close to being an LA drop-out’ [online], The Rugby Paper, 8 kwietnia 2017 [dostęp 2021-10-07] [zarchiwizowane z adresu 2021-10-06] (ang.).
  14. ↑ Warriors sign USA international Taufete’e [online], Worcester Warriors, 13 grudnia 2016 [dostęp 2021-10-07] [zarchiwizowane z adresu 2021-10-06] (ang.).
  15. ↑ USA star Taufete’e commits to Warriors [online], Worcester Warriors, 21 marca 2017 [dostęp 2021-10-07] [zarchiwizowane z adresu 2021-10-06] (ang.).
  16. ↑ USA hooker Taufete’e signs new Warriors deal [online], Worcester Warriors, 9 lutego 2018 [dostęp 2021-10-07] [zarchiwizowane z adresu 2021-10-06] (ang.).
  17. ↑ Joe Taufete'e a signé [online], Lyon OU, 12 lutego 2020 [dostęp 2021-10-07] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-01] (fr.).
  18. ↑ Chad Wise, Rugby World Cup 2015 squad announced [online], USA Rugby, 1 września 2015 [zarchiwizowane z adresu 2015-09-01] (ang.).
  19. ↑ a b Joe Taufete'e | Match list [online], ESPN Scrum [dostęp 2021-10-07] [zarchiwizowane z adresu 2021-10-05] (ang.).
  20. ↑ USA Select XV 15-62 Fiji Warriors [online], World Rugby [dostęp 2021-10-07] (ang.).
  21. ↑ USA Select XV 47-37 Canada A [online], World Rugby [dostęp 2021-10-07] (ang.).
  22. ↑ USA Select XV 15-47 Uruguay A [online], World Rugby [dostęp 2021-10-07] (ang.).
  23. ↑ a b c Joe Taufete'e | Tournament list [online], ESPN Scrum [dostęp 2021-10-07] [zarchiwizowane z adresu 2021-10-05] (ang.).
  24. ↑ a b Aalina Tabani, USA men’s national team announce 31 player squad for Rugby World Cup Japan 2019 [online], USA Rugby, 8 września 2019 [dostęp 2021-10-07] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-09] (ang.).
  25. ↑ a b c Nominees for World Rugby Players of the Year announced [online], World Rugby, 1 listopada 2019 [dostęp 2021-10-07] [zarchiwizowane z adresu 2019-11-04] (ang.).
  26. ↑ Exit poll: a team of winners from the departure lounge [online], World Rugby, 15 października 2019 [dostęp 2021-10-07] [zarchiwizowane z adresu 2021-10-07] (ang.).
  27. ↑ Taufete'e brings gridiron's snap to USA side [online], World Rugby, 24 września 2019 [dostęp 2021-10-07] [zarchiwizowane z adresu 2021-10-07] (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Joe_Taufeteʻe&oldid=71579596”