John Abraham Fisher

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
John Abraham Fisher
Data i miejsce urodzenia

1740
Dunstable lub Londyn

Pochodzenie

angielskie

Data i miejsce śmierci

1806
Londyn

Instrumenty

skrzypce

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, skrzypek

John Abraham Fisher (ur. 1740 w Dunstable lub Londynie, zm. 1806 w Londynie[1][2]) – angielski kompozytor i skrzypek.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był uczniem Thomasa Pinto[2]. W latach 1769–1778 był udziałowcem Covent Garden Theatre w Londynie, jako jego koncertmistrz pisał na potrzeby tej sceny muzykę do przedstawień[1][2]. W 1777 roku Uniwersytet Oksfordzki przyznał mu tytuły bakałarza i doktora muzyki[1][2]. Po 1780 roku rozpoczął podróże koncertowe jako skrzypek, występował w Niemczech, Austrii i Rosji[1]. Podczas pobytu w Wiedniu w 1783 roku poznał śpiewaczkę Nancy Storace, którą poślubił[2]. Żonę traktował jednak źle, w związku z czym został skazany przez cesarza na banicję, a małżeństwo rozpadło się[2]. Od 1786 do 1788 roku przebywał w Irlandii, następnie osiadł w Londynie[2].

Poza licznymi utworami scenicznymi skomponował m.in. oratorium Providence (wyst. Oxford 1777), 6 symfonii (ok. 1775), Koncert na skrzypce, 2 skrzypiec, altówkę i basso continuo (ok. 1782)[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 3. Część biograficzna efg. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 112. ISBN 83-224-0344-5.
  2. a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 2 Conf–Gysi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1122–1123. ISBN 0-02-865527-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]