John T. Thompson
 John T. Thompson z pistoletem maszynowym Thompson M1921 | |
 generał-brygadier
| |
| Pełne imię i nazwisko |
John Taliaferro Thompson |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1882–1914, 1917–1918 |
| Siły zbrojne | |
| Późniejsza praca |
konstruktor broni |
| Odznaczenia | |
| |
John Taliaferro[1] Thompson (ur. 31 grudnia 1860 w Newport, zm. 21 czerwca 1940 w Great Neck) – amerykański oficer i konstruktor broni strzeleckiej[2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył Akademię Wojskową Stanów Zjednoczonych w West Point w stopniu podporucznika artylerii. Po 14 latach służby, objął w 1896 stanowisko instruktora uzbrojenia w West Point[2].
W czasie trwania wojny hiszpańsko-amerykańskiej w 1898 odpowiadał za zaopatrzenie Korpusu Ekspedycyjnego. Następnie otrzymał stanowisko szefa uzbrojenia wojsk Stanów Zjednoczonych, które stacjonowały na Kubie. Powrócił do kraju, gdzie pełnił funkcję eksperta od broni strzeleckiej arsenałów w Springfield i Rock Island i przyczynił się do wprowadzenia do uzbrojenia karabinu Springfield wz. 1903 oraz amunicji pistoletowej kalibru 0,45 cala (11,43 mm). W październiku 1914 przeszedł w stan spoczynku w stopniu pułkownika i został konsultantem w firmie Remington Arms[2].
W sierpniu 1916 rozpoczął pracę w nowo powołanym towarzystwie Auto-Ordnance Corporation razem z Theodore’em Eickhoffem, Oscarem V. Payne’em, George’em E. Gollem i Johnem B. Blishem nad bronią automatyczną z zamkiem półswobodnym, wykorzystującym efekt Blisha[3]. Powstał szereg konstrukcji, głównie pistoletów maszynowych Thompson kalibru 11,43 mm. W 1917 w związku z przystąpieniem Stanów Zjednoczonych do I wojny światowej powrócił do służby wojskowej i będąc dyrektorem zbrojowni kierował działalnością przedsiębiorstw państwowych oraz prywatnych, które zaopatrywały armię amerykańską w sprzęt i uzbrojenie. W 1918 został mianowany generałem brygady[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wymowa: tolliver.
- ↑ a b c Ciepliński i Woźniak 1994 ↓, s. 226.
- ↑ a b Ciepliński i Woźniak 1994 ↓, s. 227.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo „WIS”, 1994, s. 226–227. ISBN 83-86028-01-7.