Juliusz Rydygier

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Juliusz Rydygier
Karol
Ilustracja
Data urodzenia

8 kwietnia 1892

Data i miejsce śmierci

13 grudnia 1942
KL Auschwitz

Zawód, zajęcie

działacz ruchu robotniczego

Juliusz Aleksander Rydygier pseudonim Karol (ur. 8 kwietnia 1892, zm. 13 grudnia 1942 w KL Auschwitz) – działacz ruchu robotniczego, działał m.in. W Polskiej Partii Socjalistycznej, Socjaldemokracji Królestwa Polskiego i Litwy oraz Komunistycznej Partii Polski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Początkowo działacz PPS, w 1914 wstąpił do SDKPiL, przekształconej w grudniu 1918 w KPRP, od 1925 pod nazwą KPP. W okresie międzywojennym wielokrotnie aresztowany i więziony za działalność komunistyczną.

Pod koniec 1941 nawiązał kontakt z Marcelim Nowotką, 5 stycznia 1942 brał udział w zebraniu założycielskim PPR, które odbyło się w jego mieszkaniu na Żoliborzu. 30 października 1942 aresztowany przez Niemców, po śledztwie w al. Szucha przewieziony do obozu Auschwitz i tam zamordowany.

Jego grób symboliczny znajduje się na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera D31-3-3)[1].

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

W latach 1960−1993 jego imię nosiła ulica na warszawskim Żoliborzu[2]. W 1993 jej patrona zmieniono na chirurga Ludwika Rydygiera[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
  2. a b Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 347. ISBN 83-86619-97X.

Literatura[edytuj | edytuj kod]

  • Jacek Czajowski, Jacek M. Majchrowski: Sylwetki polityków drugiej Rzeczypospolitej. Kraków: Wydawnictwo ZNAK, 1987. ISBN 83-7006-170-2.
  • Edward Gronczewski, Walczyli o Polskę Ludową, Warszawa 1982.