Kalina sztywnolistna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kalina sztywnolistna
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

szczeciowce

Rodzina

piżmaczkowate

Rodzaj

kalina

Gatunek

kalina sztywnolistna

Nazwa systematyczna
Viburnum rhytidophyllum Hemsl.
F. B. Forbes & W. B. Hemsley, J. Linn. Soc., Bot. 23:355. 1888
Zasięg
Mapa zasięgu
Multimedia w Wikimedia Commons

Kalina sztywnolistna (Viburnum rhytidophyllum) – gatunek rośliny należący do rodziny piżmaczkowatych (Adoxaceae), czasem zaliczany do wyodrębnianej osobno monotypowej rodziny kalinowatych (Viburnaceae). Pochodzi z zachodnich i północnych obszarów Chin. W Europie jest uprawiany od początku XX wieku. W Polsce jest sadzony jako roślina ozdobna, znajduje się też w kolekcji wielu ogrodów botanicznych.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kwiaty
Owoce
Pokrój
Zimozielony szerokokrzaczasty krzew o wysokości do 3 m.
Pędy
Wzniesione i kutnerowato owłosione
Liście
Lancetowate lub jajowate o długości do 20 cm i wyraźnie wypukłych nerwach. Są ciemnozielone i sztywne, górna część blaszki jest pomarszczona, dolna żółtawoszaro kutnerowata.
Kwiaty
Kremowobiałe, drobne (średnica do 6 mm), zebrane w płaskie baldachogrona o średnicy do 20 cm.
Owoc
Jednonasienne, jajowate, twarde i błyszczące pestkowce o średnicy około 1 cm. Początkowo podczas dojrzewania przyjmują purpurowy kolor, potem ciemnieją, w pełni dojrzałe stają się czarne.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Roślina wieloletnia, nanofanerofit. Okres kwitnienia: kwiecień–maj. Owoce dojrzewają w miesiącach sierpień-wrzesień i są lekko trujące. Kwiatostany na przyszły sezon wegetacyjny zawiązuje już jesienią. Nie są one pokryte łuskami, lecz zimują osłonięte filcowatymi włoskami o białożółtym kolorze.

Zmienność[edytuj | edytuj kod]

  • Wyróżnia się dwie formy[3]:
    • Viburnum rhytidophyllum f. aureovariegatum Boom
    • Viburnum rhytidophyllum f. roseum Rehder

W wyniku skrzyżowania z kaliną pożyteczną (Viburnum utile) otrzymano mieszańca – kalinę praską (Viburnum ×pragense).

Uprawa[edytuj | edytuj kod]

Gatunek nie jest w pełni mrozoodporny, dlatego też można go uprawiać tylko w cieplejszych rejonach zachodniej Polski. Najbardziej wrażliwe na mróz są młode okazy, starsze stają się bardziej odporne. Wymaga słonecznego lub półcienistego stanowiska i osłoniętego od strony wschodniej i południowej. Znosi również stanowisko zacienione, ale rośnie wówczas i kwitnie słabiej. Najlepiej rośnie na żyznej i stale wilgotnej glebie, toleruje nawet silnie wapienne gleby. Rozmnaża się ją przez odkłady lub przez nasiona, które wymagają stratyfikacji. Nie wskazane jest cięcie krzewów, które osłabia kwitnienie (w razie potrzeby należy je wykonywać wczesnym latem po przekwitnieniu)[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-20] (ang.).
  3. ↑ GRIN.
  4. ↑ Katarzyna Józefowicz: Kalina sztywnolistna. 2013. [dostęp 2013-11-20]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Joachim Mayer, Heinz-Werner Schwegler: Wielki atlas drzew i krzewów. Oficyna Wyd. „Delta W-Z”. ISBN 978-83-7175-627-6.
  • Miłowit Boguszewicz, Piotr Banaszczak: Katalog roślin II : drzewa, krzewy, byliny polecane przez Związek Szkółkarzy Polskich. Warszawa: Agencja Promocji Zieleni. Związek Szkółkarzy Polskich, 2003. ISBN 83-912272-3-5.
  • FlorAng. Kalina sztywnolistna. [dostęp 2009-03-05].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kalina_sztywnolistna&oldid=72359400”