Kamienica Pinkarusowska w Krakowie
 nr rej. A-385 z 15 czerwca 1967[1]
| |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres | |
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie Krakowa  | |
 50°03′47,2″N 19°56′24,7″E/50,063111 19,940194
| |
Kamienica Pinkarusowska – zabytkowa kamienica znajdująca się w Krakowie przy ul. Floriańskiej 21, na Starym Mieście.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kamienica została wzniesiona w XIV wieku. Pod koniec XVI wieku należała do Sobiesierskich, na początku XVII wieku do Więckowiców, a w II połowie XVII wieku do Wilkońskich i Leszczyńskich. Na początku XVIII wieku była własnością Pikarusów, a następnie Michalczewskich. W 1772 była już dwupiętrowa oraz posiadała trzypiętrową oficynę tylną, na której parterze znajdował się sklep. U schyłku XVIII wieku kamienica należała do Józefa Łabuzińskiego, na początku XIX wieku do Jana Sikorskiego, a później do Ignacego Ulrycha. W II połowie XIX wieku została przebudowana i nadbudowana o trzecie piętro[2].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Kamienica ma cztery kondygnacje. Posiada ona wąską, dwuosiową fasadę o wystroju eklektycznym. W drugiej osi parteru znajduje się boniowany, półkoliście zwieńczony portal. Ponad wszystkimi oknami znajdują się gzymsy. Gzymsy okien drugiego piętra zostały połączone i zwieńczone w centralnej części trójkątnym frontonem ze sterczyną. Ponadto nad gzymsami okien pierwszego i drugiego piętra znajdują się fryzy o motywach roślinnych. Budynek wieńczy szeroki gzyms koronujący[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2023-08-12].
- ↑ a b Adam Chmiel: Domy krakowskie: Ulica Floriańska. Cz. 1. Kraków: 1917, seria: Biblioteka Krakowska. 531.