Kamienica przy ul. Garbary 97/98 w Poznaniu

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamienica przy ul. Garbary 97/99 w Poznaniu
Ilustracja
Fragment elewacji od strony ul. Grochowe Łąki z pracownią malarską na poddaszu
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Adres

ul. Garbary 97/99

Typ budynku

kamienica

Architekt

Kazimierz Ruciński

Inwestor

Miasto Poznań

Kondygnacje

5

Rozpoczęcie budowy

1927

Ukończenie budowy

1928

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ul. Garbary 97/99 w Poznaniu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ul. Garbary 97/99 w Poznaniu”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ul. Garbary 97/99 w Poznaniu”
Ziemia52°24′44,9″N 16°56′19,1″E/52,412472 16,938639

Kamienica przy ul. Garbary 97/99 – kamienica zlokalizowana w Poznaniu, na Garbarach, przy ul. Garbary 97/99 (zachodnia pierzeja).

Historia i architektura[edytuj | edytuj kod]

Narożna parcela Garbar i Grochowych Łąk została nabyta przez miasto i zabudowana jeszcze przed wybuchem wielkiego kryzysu i wysiłkiem finansowym zorganizowania Powszechnej Wystawy Krajowej. Inwestorem budowy było miasto Poznań, które zleciło wykonanie projektu kamienicy Kazimierzowi Rucińskiemu (według innych źródeł projektantem mógł być Jerzy Tuszowski[1]). Budynek zrealizowano w latach 1927-1928 i przeznaczono dla pracowników znajdującej się po drugiej stronie ulicy rzeźni miejskiej na Garbarach[2]. Zawierał w swoich wnętrzach 23 mieszkania o zróżnicowanej liczbie pokoi: jedno-, dwu-, trzy- i czteropokojowe, a także obszerną pracownię malarską na poddaszu (studio). W sferze parterowej umieszczono trzy lokale sklepowe[3].

Obiekt ma kubiczną bryłę, uproszczony i płaski detal, a także tradycyjny podział otworów okiennych, z którego wyłamuje się zlokalizowane na poddaszu studio z pracownią malarską od strony ul. Grochowe Łąki. Ma ono charakterystyczne okno wstęgowe pod gzymsem koronującym oraz drugie, ukośnie zlokalizowane w stosunku do elewacji, w formie nawiązującej do rozwiązań fabrycznych[3].

W pracowni malarskiej na poddaszu funkcjonował od 1931 Instytut Sztuk Pięknych Adama Hannytkiewicza. Z wnętrza tego korzystał, tworząc swoje dzieła, m.in. Wojciech Kossak[3].

Kamienica, jako jedyna, przetrwała z przedwojennego zagospodarowania linii zabudowy ulicy Garbary, pomiędzy Grochowymi Łąkami i klasztorem jezuitów[4].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

W pobliżu znajdują się m.in.:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Kazimierz Sobkowicz, Architekci wielkopolscy. Biogramy – dzieła – stowarzyszenia. Część pierwsza: lata 1886-1939, SARP, Oddział w Poznaniu, Poznań, 1988, s. 132, ISBN 83-00-02480-8
  2. ↑ praca zbiorowa, Poznań. Spis zabytków architektury, Urząd Miasta Poznania, Poznań, 2004, s. 93, ISBN 83-89525--07-0
  3. ↑ a b c Atlas architektury Poznania, Janusz Pazder (red.), Aleksandra Dolczewska, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2008, s. 125, ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC 316600366.
  4. ↑ Zbigniew Zakrzewski, Ulicami mojego Poznania. Część 2, Kwartet, Poznań, 2006, s. 292, ISBN 83-60069-25-5
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kamienica_przy_ul._Garbary_97/98_w_Poznaniu&oldid=71258333”