Kamienica przy ulicy Ostrówek 10/11 w Poznaniu

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamienica przy Ostrówek 10/11
Symbol zabytku nr rej. A-239 z 6.10.1982[1][a]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Adres

ul. Ostrówek 10/11
61-122 Poznań

Typ budynku

kamienica

Styl architektoniczny

historyzm[2], secesja[2]

Ukończenie budowy

1904[3][4]

Pierwszy właściciel

Stanisław Kosmowski

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy Ostrówek 10/11”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy Ostrówek 10/11”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy Ostrówek 10/11”
Ziemia52°24′41,58″N 16°57′08,84″E/52,411550 16,952456
Multimedia w Wikimedia Commons
Kamienica na grafitii (brązowa po lewej)

Kamienica przy ulicy Ostrówek 10/11 – kamienica w Poznaniu, na Śródce. Pochodzi ona z 1904 roku[3] i stoi na dwóch scalonych posesjach (10 i 11)[3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Od lat 30. XIX wieku na obu działkach stały domy kalenicowe[5].

Ostrówek 10[edytuj | edytuj kod]

Już w 1804 roku na tej posesji stał podpiwniczony budynek z konstrukcją szkieletową[5], wówczas właścicielem był Trawienski[5]. W 1834 budynek należał do Reginy Stęszewskiej[5]. W 1850 w związku z powodzią właściciel Roch Czapiński pożyczył w Towarzystwie Ogniowym 5 talarów[5]. W latach 1862-1865[5] budynek należał do Josefha Schenka[6]. W 1874 właściciel Albert Lewicki, budynek zburzono a na jego miejscu zbudowano nowy jednopiętrowy z piwnicą[6]. Ostatnim właścicielem w latach 1901-1904 był stolarz Grusiewicz[6][7].

Ostrówek 11[edytuj | edytuj kod]

Akta Towarzystwa Ogniowego stwierdzają, że w 1836 roku, na posesji stoi jednopiętrowy, podpiwniczony dom, a jego właściciele jest Wilhelm Mihram[6]. W latach 1846-1849 posesja należała do Piotra Andrzejewskiego[6],a w latach 1855-1866 do rodziny Ziltzów[6]. Ostatnim właścicielem w latach 1901-1904 był Josef Bayerlein[6][7].

Ostrówek 10/11[edytuj | edytuj kod]

W 1904 roku obie posesje z planem zburzenia starych zabudowań i postawienia nowej kamienicy kupił Stanisław[b] Kosmowski[4]. W księdze adresowej dla miasta Poznania z 1905[c], pojawił się scalony numer posesji - 10/11[8]. W 1910 właścicielem budynku był Dalkowski[9]. W roku 1916 kamienica była siedzibą Banku Przemysłowców[9]. W 1926 jej właścicielem był rzeźnik Władysław Syller[9][10].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Kamienica czynszowa, wraz z oficyną oraz lokalami sklepowymi[2]. Typowy dla ówczesnego budownictwa układ mieszkań - pokoje dzienne od frontu, kuchnia i sypialnia od podwórza[2]. Budynek został zbudowany z jednolitej cegły, produkowanej maszynowo[2].

Fasada[edytuj | edytuj kod]

Fasada jest zgodna z trendami początku XX wieku[2]. Jest mieszaniną historyzmu i secesji[2]. Przyziemia i naroża są boniowane[2]. Opaski okienne posiadają klińce[2]. Trzecie piętro posiadało dekoracje sztukatorskie, w formie ornamentów roślinnych[11].

Sień[edytuj | edytuj kod]

Szeroka przejazdowa sień prowadzi do wnętrza budynku[2]. W sieni znajdują się cztery malowidła ścienne[d], przedstawiające krajobrazy Pienin[11]. Obramowane są secesyjnymi ramami sztukatorskimi[11].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ jako element zespołu urbanistycznego Ostrowa Tumskiego z Śródką
  2. ↑ Stanislaus
  3. ↑ Adreß Buch der Provinzial Hauptstadt Posen
  4. ↑ technika olejna na podłożu gipsowym

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych NID stan na 20 marca 2013
  2. ↑ a b c d e f g h i j Jerzy Borwiński. Kamienica przy ulicy Ostrówek 10/11 w Poznaniu Architektura i Historia. „Kronika Miasta Poznania”. 1/1997, s. 222. Poznań: Wydawnictwo Miejskie. ISSN 0137-3552. 
  3. ↑ a b c Jerzy Borwiński. Kamienica przy ulicy Ostrówek 10/11 w Poznaniu Architektura i Historia. „Kronika Miasta Poznania”. 1/1997, s. 217. Poznań: Wydawnictwo Miejskie. ISSN 0137-3552. 
  4. ↑ a b Jerzy Borwiński. Kamienica przy ulicy Ostrówek 10/11 w Poznaniu Architektura i Historia. „Kronika Miasta Poznania”. 1/1997, s. 221. Poznań: Wydawnictwo Miejskie. ISSN 0137-3552. 
  5. ↑ a b c d e f Jerzy Borwiński. Kamienica przy ulicy Ostrówek 10/11 w Poznaniu Architektura i Historia. „Kronika Miasta Poznania”. 1/1997, s. 218. Poznań: Wydawnictwo Miejskie. ISSN 0137-3552. 
  6. ↑ a b c d e f g Jerzy Borwiński. Kamienica przy ulicy Ostrówek 10/11 w Poznaniu Architektura i Historia. „Kronika Miasta Poznania”. 1/1997, s. 219. Poznań: Wydawnictwo Miejskie. ISSN 0137-3552. 
  7. ↑ a b Adressbuch der Provinzial-Hauptstadt Posen fuer das Jahr 1904 s.120*
  8. ↑ Adressbuch der Provinzial Hauptstadt Posen; 1905 s.122*
  9. ↑ a b c Jerzy Borwiński. Kamienica przy ulicy Ostrówek 10/11 w Poznaniu Architektura i Historia. „Kronika Miasta Poznania”. 1/1997, s. 225. Poznań: Wydawnictwo Miejskie. ISSN 0137-3552. 
  10. ↑ Książka adresowa miasta stołecznego Poznania; Telephone directory address-book 1926 s.140*
  11. ↑ a b c Jerzy Borwiński. Kamienica przy ulicy Ostrówek 10/11 w Poznaniu Architektura i Historia. „Kronika Miasta Poznania”. 1/1997, s. 224. Poznań: Wydawnictwo Miejskie. ISSN 0137-3552. 
Poznań – Osiedle Ostrów Tumski-Śródka-Zawady-Komandoria
Części miasta
Osiedla mieszkaniowe
Atrakcje turystyczne
Tereny zielone
Ulice i place
Mosty
Miejsca kultu religijnego
Pozostałe

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kamienica_przy_ulicy_Ostrówek_10/11_w_Poznaniu&oldid=72844456”