Kanianka koniczynowa

Kanianka koniczynowa
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	astropodobne
Rząd	psiankowce
Rodzina	powojowate
Rodzaj	kanianka
Gatunek	kanianka koniczynowa
	Nazwa systematyczna
	Cuscuta trifolii Bab. & Gibson
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kanianka koniczynowa (Cuscuta trifolii Bab. & Gibson) – gatunek jednorocznej rośliny pasożytniczej z rodziny powojowatych (Convolvulaceae). Występuje w Europie Zachodniej, do Europy Środkowej zawleczony na przełomie XIX i XX wieku. W Polsce antropofit zadomowiony^[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Łodyga: Nitkowata, silnie rozgałęziona, bezlistna, zaopatrzona w ssawki, czerwonawa, osiąga długość do 1 m.
Kwiaty: Zebrane w pęczki po 12 - 18. Kwitnie od czerwca do września.
Gatunki podobne: Kanianka macierzankowa.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Roślina pasożytnicza, bezzieleniowa, jest pasożytem całkowitym, obligatoryjnym. Owija się dookoła rośliny żywicielskiej (przeważnie na koniczynie i lucernie), z której czerpie wodę i substancje organiczne za pomocą ssawek wyrastających z łodygi. Ssawki wrastają do wiązek przewodzących rośliny żywicielskiej. Początkowo występuje niewielkimi gniazdami, szybko jednak się rozprzestrzenia opanowując rozległe powierzchnie. Rozmnaża się z nasion lub przez podział łodyg. Nasiona zachowują żywotność przez 10 - 12 lat i nie szkodzi im przejście przez przewód pokarmowy zwierząt^[4].

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

W uprawie uważana za chwast - ponieważ jest rośliną trującą, obniża wartość paszową upraw, może także doprowadzić do ich zniszczenia.

Zwalczanie: Zapobiegać należy inwazjom tego gatunku dokładnie oczyszczając materiał siewny. W przypadku pojawienia się gniazd należy rośliny z nich wyciąć i wypalić do pół metra od gniazda. Rośliny można też spryskać 20% roztworem siarczanu żelaza(III)^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-29] (ang.).
↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Vascular Plants of Poland - A Checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 1995. ISBN 83-85444-38-6.
↑ ^a ^b Stanisław Kuydowicz, Tadeusz Rodkiewicz, Bronisław Rykowski: Pastewne rośliny strączkowe i motylkowe. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1963.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-29] (ang.).

[checklist-3] Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Vascular Plants of Poland - A Checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 1995. ISBN 83-85444-38-6.

[kuydowicz-4] Stanisław Kuydowicz, Tadeusz Rodkiewicz, Bronisław Rykowski: Pastewne rośliny strączkowe i motylkowe. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1963.

[1]

[2]

[3]

[4]