Kaniuk stepowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kaniuk stepowy
Elanus scriptus[1]
Gould, 1842[2]
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

szponiaste

Rodzina

jastrzębiowate

Podrodzina

kaniuki

Rodzaj

Elanus

Gatunek

kaniuk stepowy

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Kaniuk stepowy[4] (Elanus scriptus) – gatunek ptaka drapieżnego z podrodziny kaniuków (Elaninae) w rodzinie jastrzębiowatych (Accipitridae), żyjącego w Australii. Monotypowy (nie wyróżnia się podgatunków)[5][6].

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Kaniuki stepowe są endemitami, występują w Australii na szerokościach geograficznych pomiędzy 12°S a 39°S. Pojawiają się na obszarze niemal całego kraju, poza terenami pustynnymi na zachodzie oraz fragmentem północno-wschodnim[5].

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Elanus: zob. Elanus.
  • scriptus: łac. scriptus „napisany, rysowany”, od scribere „pisać”[7].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 34–37 cm, rozpiętość skrzydeł 84–89; masa ciała 160–427 g[5]. Samice są większe od samców (średnio o 5%, ale 8% w długości ogona i 20% cięższe)[5]. Kaniuk stepowy ubarwieniem przypomina mewę, lecz jego kształt ciała oraz styl lotu są charakterystyczne dla jastrzębi. Charakteryzuje się stosunkowo dużą głową i skrzydłami oraz małym tułowiem. Większa część jego ciała jest biała lub szara, natomiast ramiona mają odcień czarny, a oczy czerwony.

Ekologia[edytuj | edytuj kod]

Preferują suche obszary trawiaste do wysokości 1000 m n.p.m. Żywią się głównie gryzoniami, niewielkimi gadami oraz dużymi owadami[5].

Status[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) od 2004 roku uznaje kaniuka stepowego za gatunek bliski zagrożenia (NT – near threatened); wcześniej (od 1988 roku) miał on status gatunku najmniejszej troski (LC – least concern). Liczebność populacji szacuje się na 670–6700 dorosłych osobników. Trend liczebności populacji uznaje się za stabilny[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Elanus scriptus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. J. Gould: The birds of Australia. Cz. 9. London: R. and J. E. Taylor, 1842, s. ryc. i tekst. (ang.).
  3. a b BirdLife International, Elanus scriptus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2017, wersja 2017-3 [dostęp 2018-04-11] (ang.).
  4. Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Elaninae Blyth, 1851 – kaniuki (wersja: 2019-03-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-09-15].
  5. a b c d e S. Debus, G.M. Kirwan, D.A. Christie & J.S. Marks: Letter-winged Kite (Elanus scriptus). W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2017. [dostęp 2018-04-11]. (ang.).
  6. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Hoatzin, New World vultures, Secretarybird, raptors. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-09-13]. (ang.).
  7. The Key to Scientific Names, Scriptus [dostęp 2018-04-11].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]