Kanonierki rzeczne typu Esperanza
| Kraj budowy | |
|---|---|
| Użytkownicy | |
| Stocznia | |
| Wejście do służby |
1895-1897 |
| Wycofanie |
ok. 1935 |
| Zbudowane okręty |
2 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
normalna: 400 ton |
| Długość |
42,4 m między pionami |
| Szerokość |
5,79 m |
| Zanurzenie |
0,91 m |
| Napęd |
moc 430 KM |
| Prędkość |
15 węzłów |
| Uzbrojenie |
3 działka kal. 37 mm Hotchkiss L/20 |
Kanonierki rzeczne typu Esperanza – kolumbijskie kanonierki rzeczne z lat 90. XIX wieku. Dwa okręty tego typu („Esperanza” i „General Nerín”) zostały zwodowane w latach 1895-1897 w amerykańskiej stoczni w Perth Amboy i w tych latach weszły do służby w Marynarce Kolumbii. Okręty zostały skreślone z listy floty w około 1935 roku.
Projekt i dane taktyczno–techniczne[edytuj | edytuj kod]
Kanonierki rzeczne typu Esperanza zostały zaprojektowane w amerykańskiej stoczni w Perth Amboy na zamówienie Marynarki Kolumbii, wzorując się na konstrukcji amerykańskich kanonierek rzecznych[1].
Okręty były dużych rozmiarów kanonierkami rzecznymi o długości między pionami 42,4 metra, szerokości 5,79 metra i zanurzeniu 0,91 metra[2][3]. Wyporność normalna wynosiła 400 ton[2][3]. Okręty posiadały napęd o mocy 430 koni mechanicznych (KM)[2][3]. Rufowy napęd łopatkowy pozwalał osiągnąć prędkość 15 węzłów[2][3].
Uzbrojenie kanonierek stanowiły trzy pojedyncze działka jednofuntowe kal. 37 mm L/20 Hotchkiss[1][3][a].
Burty na śródokręciu oraz rufowe koło łopatkowe chronione było niklowym pancerzem o grubości 6,35 mm (0,25 cala)[1][3].
Budowa[edytuj | edytuj kod]
Kanonierki rzeczne typu Esperanza zostały zbudowane w stoczni w Perth Amboy w latach 1895-1897[1][3].
| Okręt | Stocznia | Wodowanie | Wejście do służby |
|---|---|---|---|
| ARC „Esperanza” | Perth Amboy | 1897 | |
| ARC „General Nerín” | 1895 | ||
Przebieg służby[edytuj | edytuj kod]
Obie jednostki typu Esperanza zostały przyjęte do służby w Marynarce Kolumbii w latach 1895-1897[1][3]. Okręty, po wieloletniej służbie, zostały skreślone z listy floty prawdopodobnie w 1935 roku[3].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jane’s Fighting Ships of World War I podaje, że uzbrojenie okrętów stanowiły trzy karabiny maszynowe[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Ivan Gogin: ESPERANZA river gunboats (1895-1897). Navypedia. [dostęp 2017-01-27]. (ang.).
- John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: Studio Editions, 1990. ISBN 1-85170-378-0. (ang.).
- Poprzednik: „General Pinzón” Następca: „Chercinto”