Karol Andrzej Turek

Karol Andrzej Turek
Karol Turek
	pułkownik piechoty (1966)
Data urodzenia	22 lipca lub listopada 1897
Data i miejsce śmierci	21 czerwca 1984 ; Londyn
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier; Wojsko Polskie,; Polskie Siły Zbrojne
Formacja	Legiony Polskie,;
Jednostki	65 Pułk Piechoty,; Korpus Kadetów Nr 1
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; II wojna światowa
	Odznaczenia

Karol Andrzej Turek^[1] (ur. 22 lipca lub listopada 1897, zm. 21 czerwca 1984 w Londynie) – oficer piechoty Wojska Polskiego II RP, w 1966 mianowany przez władze RP na uchodźstwie na stopień pułkownika.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 22 lipca^[2]. lub listopada 1897^[3]^[4]. Podczas I wojny światowej był żołnierzem Legionów Polskich^[2]. Po zakończeniu wojny został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany na stopień porucznika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1927^[3]. W 1928 był oficerem 65 Pułku Piechoty w Grudziądzu^[5]. W latach 30. był w kadrze Korpusu Kadetów Nr 1 we Lwowie, pełniąc funkcję wychowawcy^[6]. Według stanu z marca 1939 w stopniu kapitana był dowódcą 2 kompanii w KK-1^[7]^[8].

Po wybuchu II wojny światowej przedostał się na Zachód i wstąpił do Wojska Polskiego we Francji^[2]. Później trafił do Szkocji^[2].

Po wojnie pozostał na emigracji^[2]. Był prezesem Koła 5 p.p. Legionów „Zuchowaty”^[2]. W 1966 został awansowany przez władze RP na uchodźstwie na stopień pułkownika piechoty^[9]^[2].

Zmarł 21 czerwca 1984 w Londynie^[2]. Jego żoną była Janina (zmarła 6 stycznia 1984 w wieku 81 lat)^[2].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Niepodległości (13 kwietnia 1931, za pracę w dziele odzyskania niepodległości)^[10]
Krzyż Walecznych – trzykrotnie (przed 1928)
odznaczenia polskie i zagraniczne^[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Początkowo, w Rocznikach Oficerskich 1928, 1932 określany jako „Karol Turek”.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 47, s. 97, 100, Czerwiec 1984. Koło Lwowian w Londynie.
↑ ^a ^b Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 277.
↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 109.
↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 79.
↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 109, 808.
↑ Rocznik Oficerski 1939 ↓, s. 460–461.
↑ Święto Korpusu Kadetów lwowskich. „Biuletyn”. Nr 49, s. 79, Czerwiec 1985. Koło Lwowian w Londynie.
↑ Lista oficerów Polskich Sił Zbrojnych według awansów dokonanych na uchodźstwie. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 4, s. 2, 30 czerwca 1969.
↑ M.P. z 1931 r. nr 87, poz. 137.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.

[1] Początkowo, w Rocznikach Oficerskich 1928, 1932 określany jako „Karol Turek”.

[BKL-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 47, s. 97, 100, Czerwiec 1984. Koło Lwowian w Londynie.

[CITEREFRocznik_Oficerski1928277-3] Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 277.

[CITEREFRocznik_Oficerski1932109-4] Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 109.

[CITEREFRocznik_Oficerski192879-5] Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 79.

[CITEREFRocznik_Oficerski1932109,_808-6] Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 109, 808.

[CITEREFRocznik_Oficerski1939460–461-7] Rocznik Oficerski 1939 ↓, s. 460–461.

[8] Święto Korpusu Kadetów lwowskich. „Biuletyn”. Nr 49, s. 79, Czerwiec 1985. Koło Lwowian w Londynie.

[9] Lista oficerów Polskich Sił Zbrojnych według awansów dokonanych na uchodźstwie. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 4, s. 2, 30 czerwca 1969.

[10] M.P. z 1931 r. nr 87, poz. 137.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]