Karol Blatkiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karol Blatkiewicz
porucznik rezerwy piechoty porucznik rezerwy piechoty
Data i miejsce urodzenia

6 sierpnia 1883
Ruda na Podolu

Data i miejsce śmierci

1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

19141940

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

39 pułk piechoty

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna polsko-bolszewicka,
Bitwa o Lwów (1918–1919),
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941)

Karol Blatkiewicz (ur. 25 lipca?/6 sierpnia 1883 w Rudzie na Podolu, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – porucznik rezerwy piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Antoniego i Józefy z Lachowiczów.Absolwent gimnazjum we Lwowie. Działacz ruchu niepodległościowego. Uczestnik I wojny światowej w armii austriackiej. Od 1918 w Wojsku Polskim. Walczył w wojnie 1920 r. w szeregach 39 pułku piechoty. Obrońca Lwowa. Przeniesiony w stan spoczynku w 1920.

W kampanii wrześniowej wzięty do niewoli przez Sowietów, osadzony w Kozielsku. Został zamordowany wiosną 1940 przez NKWD w lesie katyńskim. Figuruje na liście wywózkowej 022/1 z 9.04.1940 i liście PCK (AM) 1494.

Karola Blatkiewicza upamiętniono:

  • posadzeniem Dębu Pamięci 18.05.2010 w Olesznie, na terenie koło kościoła NMP, ul.Kościelna 1[1].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Żonaty z Władysławą z Hawlatów, miał syna Ryszarda.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]