Karol Rabenda

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karol Rabenda
Ilustracja
Karol Rabenda (2023)
Data i miejsce urodzenia

16 czerwca 1983
Malbork

Zawód, zajęcie

historyk, przedsiębiorca, działacz społeczny i polityczny

Alma Mater

Uniwersytet Gdański

Stanowisko

prezes Stowarzyszenia „Republikanie” (od 2015), wiceminister aktywów państwowych (2021–2023)

Partia

UPR (2008–2012)
Polska Razem (2014)
KORWiN (2015–2017)
Porozumienie (2017–2021)
Republikanie (2021–2023)

Multimedia w Wikimedia Commons

Karol Kazimierz Rabenda (ur. 16 czerwca 1983 w Malborku) – polski działacz społeczny i polityczny, od 2015 prezes Stowarzyszenia „Republikanie”, w latach 2017–2021 wiceprezes partii Porozumienie, od 2018 radny Gdańska, w latach 2021–2023 podsekretarz stanu w Ministerstwie Aktywów Państwowych oraz przewodniczący Rady Krajowej Partii Republikańskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia historyczne na Wydziale Filologiczno-Historycznym Uniwersytetu Gdańskiego oraz studia podyplomowe w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami na Uniwersytecie Ekonomicznym we Wrocławiu. Zawodowo związany z branżą nieruchomości.

W latach 2008–2012 związany z Unią Polityki Realnej, pełnił funkcję prezesa okręgu gdańskiego. W 2010 był kandydatem tej partii do sejmiku województwa pomorskiego[1]. W 2012 współtworzył gdański Klub Republikański związany z Fundacją Republikańską, który po powstaniu w 2013 Stowarzyszenia „Republikanie” stał się jego oddziałem terenowym. Został pomorskim pełnomocnikiem stowarzyszenia, a na I Zjeździe Republikańskim został wybrany na członka zarządu[2].

Współtworzył inicjatywę Godzina dla Polski Jarosława Gowina w województwie pomorskim oraz partię Polska Razem, w której początkowo pełnił funkcję pełnomocnika na okręg gdański[3], jednak wkrótce opuścił to ugrupowanie (podobnie jak wielu innych działaczy „Republikanów”). W 2015 współtworzył partię KORWiN, zostając szefem jej pomorskich struktur[4]. Otwierał też jej listę w wyborach parlamentarnych, otrzymując 8925 głosów[5], nie uzyskując mandatu poselskiego z powodu nieprzekroczenia progu wyborczego przez partię. 28 listopada tego samego roku został wybrany na prezesa Stowarzyszenia „Republikanie”, zastępując Przemysława Wiplera[6]. 23 lutego 2017 zrezygnował z członkostwa w KORWiN, w związku z powołaniem koła poselskiego „Republikanów” (utworzyły je Anna Siarkowska, Magdalena Błeńska i Małgorzata Janowska, które opuściły Kukiz’15[7]; koło istniało do września 2017). 4 listopada tego samego roku, wraz ze środowiskiem „Republikanów”, współtworzył powstałą z przekształcenia Polski Razem partię Porozumienie, zostając jej wiceprezesem[8].

W wyborach samorządowych w 2018 z rekomendacji tej partii został wybrany do rady miejskiej Gdańska, startując z listy PiS (otrzymał 3115 głosów)[9]. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2019 bezskutecznie ubiegał się o mandat eurodeputowanego w okręgu obejmującym województwo pomorskie, zdobywając 2321 głosów[10]. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku także bez powodzenia kandydował ponownie do Sejmu, otrzymując 1647 głosów[11].

W lutym 2021 prezydium zarządu Porozumienia zawiesiło go w prawach członka partii[12], a następnie sąd partyjny usunął go z ugrupowania[13]. W tym samym roku współtworzył związaną z kierowanym przez niego stowarzyszeniem Partię Republikańską. We wrześniu 2021 powołany przez premiera Mateusza Morawieckiego na podsekretarza stanu w Ministerstwie Aktywów Państwowych[14]. W tym samym miesiącu został wybrany na przewodniczącego rady krajowej Partii Republikańskiej[15]. W wyborach w 2023 ponownie kandydował z listy PiS bezskutecznie do Sejmu[16]. W grudniu 2023 został odwołany z funkcji wiceministra[17], a jego Partia Republikańska została rozwiązana. W wyborach w 2024 uzyskał reelekcję na radnego miejskiego w Gdańsku, ponownie startując z listy PiS[18].

Współorganizator inicjatyw lokalnych, takich jak Pomnik Kobiet Solidarności[19] czy Gdański Marsz Pileckiego[20]. Członek Stowarzyszenia KoLiber[2]. W sierpniu 2018 został prezesem zarządu Międzynarodowej Korporacji Gwarancyjnej[21] (spółka Skarbu Państwa), którym pozostawał do momentu wejścia do rządu.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z Mątowów Wielkich[1], potem związany z Gdańskiem. Żonaty, ojciec trzech synów.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2010.
  2. ↑ a b Karol Rabenda [online], parlamentarny.pl, 2015.
  3. ↑ Pełnomocnicy okręgowi Polski Razem Jarosława Gowina w województwie pomorskim [online], polskarazem.pl [zarchiwizowane z adresu 2014-02-08].
  4. ↑ Karol Rabenda [online], wnp.pl, 2015.
  5. ↑ Serwis PKW – Wybory 2015.
  6. ↑ Karol Rabenda nowym Prezesem Republikanów [online], republikanie.net, 30 listopada 2015 [zarchiwizowane z adresu 2017-09-17].
  7. ↑ W Sejmie powstało Koło Republikańskie [online], telewizjarepublika.pl, 24 lutego 2017.
  8. ↑ Michał Kolanko, „Porozumienie” stało się faktem [online], rp.pl, 4 listopada 2017.
  9. ↑ Serwis PKW – Wybory 2018.
  10. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019.
  11. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019.
  12. ↑ Tomasz Dereszyński, Jarosław Gowin chce wyrzucenia z Porozumienia m.in.: Zbigniewa Gryglasa, Michała Cieślaka, Jacka Żalka i Włodzimierza Tomaszewskiego [online], polskatimes.pl, 12 lutego 2021.
  13. ↑ Ośmiu polityków Porozumienia Jarosława Gowina wyrzuconych z partii [online], wp.pl, 13 lutego 2021.
  14. ↑ MAP: Karol Rabenda nowym wiceministrem w resorcie aktywów państwowych [online], wnp.pl, 9 września 2021.
  15. ↑ Partia Republikańska wybrała prezesa. Został nim Adam Bielan [online], polsatnews.pl, 12 września 2021.
  16. ↑ Serwis PKW – Wybory 2023.
  17. ↑ Wiceministrowie w rządzie Donalda Tuska. Lista [online], tvn24.pl, 20 grudnia 2023.
  18. ↑ Serwis PKW – Wybory 2024.
  19. ↑ Gdańsk: zamiast sowieckiego czołgu stanie pomnik kobiet Solidarności? [online], wprost.pl, 30 października 2013.
  20. ↑ Jan Hlebowicz, Bohater, który łączy [online], gosc.pl, 13 maja 2016.
  21. ↑ MKG – Międzynarodowa Korporacja Gwarancyjna sp. z o.o. [online], mkg.com.pl.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Karol_Rabenda&oldid=73479661”