Kazimiera Grunertówna
| |
| Data i miejsce urodzenia |
21 marca 1871 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
5 kwietnia 1944 |
| Senator III kadencji (II RP) | |
| Okres |
od 1930 |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Kazimiera Grunertówna (ur. 21 marca 1871 w Kielcach, zm. 5 kwietnia 1944 tamże) – działaczka niepodległościowa, nauczycielka, księgowa w kieleckim oddziale Banku Łódzkiego, senator III kadencji Senatu II RP.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Była córką Bogumiła i Antoniny z Radzikowskich. Uzyskała maturę w 1889 w kieleckim Gimnazjum Żeńskim. Początkowo pracowała jako nauczyciel domowy. Zaangażowała się w działalność społeczną w Stowarzyszeniu Kursów dla Analfabetów Dorosłych. Prowadziła komplety nauczania początkowego, pogadanki, odczyty z geografii, historii ojczystej, przyrody, higieny oraz religii dla robotników. W okresie I wojny światowej członkini Ligi Kobiet, pracowała w sekcji kolportażu Komendy VI Okręgu Polskiej Organizacji Wojskowej. Była sanitariuszką w Legionach Polskich, a potem wspierała byłych żołnierzy w ramach Towarzystwa Opieki nad Legionistami Niezaprzysiężonymi. W czasie wojny polsko-bolszewickiej prowadziła werbunek do Ligi Kobiet Pogotowia Wojennego, prowadziła pogadanki historyczne w szpitalach wojskowych i pełniła nocne dyżury w szpitalu zakaźnym. Weszła w skład Obywatelskiego Komitetu Obrony Państwa w Kielcach. W tym czasie działała w Komitecie Walki o Górny Śląsk.
Pracowała jako księgowa w kieleckim oddziale Banku Łódzkiego a następnie do emerytury jako sekretarz sądowy w Sądzie Okręgowym w Kielcach. W 1930 r. wybrana do Senatu III kadencji. Podczas okupacji niemieckiej zaangażowana w działalność Armii Krajowej pracowała w Wydziale Łączności Konspiracyjnej Komendy Armii Krajowej Okręgu Radom-Kielce „Jodła”, w jej mieszkaniu była kancelaria Okręgu.
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Niepodległości (10 grudnia 1931)[1]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (27 listopada 1929)[2]
- Krzyż Walecznych (za służbę w POW w b. zaborze austriackim i b. okupacji austriackiej)[3]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 287, poz. 381 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości” - zamiast uprzednio nadanego Medalu Niepodległości (M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 100).
- ↑ M.P. z 1929 r. nr 276, poz. 638 „za zasługi na polu niepodległościowem i społecznem”.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 35 z 26 września 1922, s. 735.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
- Dorota Mycielska Jarosław Maciej Zawadzki Senatorowie zamordowani, zaginieni, zmarli w latach II wojny światowej wyd. Kancelaria Senatu 2009 ISBN 978-83-60995-30-3.
- Kazimiera Grunertówna na stronie Senatu RP.