Kazimierz Eysymont

Kazimierz Jan Eysymontt
	; Korab Eysymonttów
Rodzina	Eysymontowie
Data urodzenia	ok. 1640
Data śmierci	1711
Ojciec	Krzysztof vel. Bazyli Eysimont
Żona	Helena Dybowska h. Nałęcz; N. Baranowiczówna
Dzieci	Jan; Franciszek Samuel; Barbara żona Jana de Raësa, sędziego grodzkiego rzeczyckiego; Felicjanna żona Kazimierza de Raësa, podczaszego witebskiego

Kazimierz Jan Eysymontt herbu Korab (ur. ok. 1640, zm. po 8 VI 1711) – podczaszy orszański, uczestnik poselstwa do Moskwy.

Sprawowane urzędy[edytuj | edytuj kod]

Podczaszy orszański 1685-1711

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w jako syn Krzysztofa Eysymontta^[1]zapewne w okolicy Wielkie Eysymonty, jak wynika z praw dziedzicznych jego brata Aleksandra, komornika brzeskiego^[2].

W styczniu 1686 roku jest członkiem delegacji na rozmowy pokojowe z Moskwą^[3], gdzie jest tytułowany podczaszym orszańskim.

Istnieje relacja z tych rozmów, gdzie jest zapisane pod datą 21 II 1686 roku co następuje:

(…) Tenże diak po tytułach: Dworianie jecho korolewskoho swieliczestwa Iwana wielkim hospodarom bijet czołom i od siebie dajut podarki. Onże sam czytał rejestr, a tu strzelcy, najmniejszą sztukę srebrną, w ostatku skrzydło jakiegoś dawnego ptaka z główką przyprawioną od j.p. Ejśmonta Kazimierza, podczaszego orszańskiego carom ofiarowane, a przez diaka z rejestru pticą ogłoszone, we dwóch nieśli w bok mimo carów ich mościów. (...)^[4]

W roku 1695 przewodniczy sądowi grodzkiemu orszańskiemu, z tytułem podczaszego, jako zastępca Marcina Kryszpina Kirszensztejna, podczaszego litewskiego i starosty orszańskiego ("podstarości orszański od Wielmożnego Jego Miłości pana Marcina Kriszpina Kierszejsztejna"), do którego z racji urzędu należało sprawowanie sądów w tym powiecie^[5].

W latach 90. XVII stulecia od króla Jana III Sobieskiego otrzymał nadania na Bucharowo i Dywlin, w województwie wołyńskim^[6].

Zmarł w 1711 roku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ S. Uruski, Rodzina Polska, T. III, W. 1904-1931, s. 394-395, K. Niesiecki, Herbarz Polski (wyd. J.N. Bobrowicz), T. IV, Lipsk 1839-1846, s. 10-11
↑ . Boniecki wspomina o Iwanowcach – wsi opodal okolicy szlacheckiej Wielkie Eysymonty. Zob. A. Boniecki, Herbarz Polski, T. V, s. 238
↑ Członkiem delegacji był Jan Potocki, pułkownik JKM, kasztelanic kamieniecki, możliwe że Kazimierz Ejsmont, należał właśnie do osób mu towarzyszących. W Volumina Legum wspomina się niewymienionego z imienia Ejsmonta, robiącego zaciągi do Złotej chorągwi Potockiego.
↑ Źródła do dziejów, t. II, Wilno 1844, s. 48.
↑ Археографический сборник документов, относящихся к истории Северо-Западной Руси. Т. 2. Вильна 1867, s. 88
↑ Postanowienie Deputacji wywodowej Wołyńskiej nr 5018 z dn. 15 grudnia 1841 roku

[1] S. Uruski, Rodzina Polska, T. III, W. 1904-1931, s. 394-395, K. Niesiecki, Herbarz Polski (wyd. J.N. Bobrowicz), T. IV, Lipsk 1839-1846, s. 10-11

[2] . Boniecki wspomina o Iwanowcach – wsi opodal okolicy szlacheckiej Wielkie Eysymonty. Zob. A. Boniecki, Herbarz Polski, T. V, s. 238

[3] Członkiem delegacji był Jan Potocki, pułkownik JKM, kasztelanic kamieniecki, możliwe że Kazimierz Ejsmont, należał właśnie do osób mu towarzyszących. W Volumina Legum wspomina się niewymienionego z imienia Ejsmonta, robiącego zaciągi do Złotej chorągwi Potockiego.

[4] Źródła do dziejów, t. II, Wilno 1844, s. 48.

[5] Археографический сборник документов, относящихся к истории Северо-Западной Руси. Т. 2. Вильна 1867, s. 88

[6] Postanowienie Deputacji wywodowej Wołyńskiej nr 5018 z dn. 15 grudnia 1841 roku

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]