Kazimierz Rzętkowski
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk medycznych | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Profesura | |
| Uczelnia | |
| dziekan Wydziału Lekarskiego UW | |
| Odznaczenia | |
| |
Kazimierz Bruno Rzętkowski (ur. 5 stycznia 1870 w Warszawie, zm. 20 grudnia 1924 tamże[1]) – polski lekarz internista, dziekan Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego (1921–1922).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był synem Stanisława Rzętkowskiego i Tekli z d. Paschalis[2][3].
W 1890 ukończył II Gimnazjum w Warszawie[4]. W 1896 ukończył na Uniwersytecie Warszawskim studia lekarskie[3], w latach 1896–1904 pracował w Szpitalu Dzieciątka Jezus w Warszawie, na oddziale kierowanym przez Teodora Dunina[4].
W latach 1904–1913 był ordynatorem Oddziału Wewnętrznego Szpitala Wolskiego, w latach 1913–1917 ordynatorem w Szpitalu Dzieciątka Jezus[4][1]. W 1917 uzyskał na Uniwersytecie Jagiellońskim stopień doktora na podstawie pracy Badania nad zachowaniem się kwasów nukleinowych w ustroju[3]. W 1918 został kierownikiem I Katedry Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Warszawskiego, w 1919 otrzymał tytuł profesora zwyczajnego UW. W latach 1921–1922 był dziekanem Wydziału Lekarskiego UW[1]. W swoich badaniach zajmował się endokrynologią, kardiologią i diagnostyką laboratoryjną. Prowadził badania nad otyłością, badania biochemiczne nad składem krwi, należał do pionierów elektrokardiografii klinicznej w Polsce[1][4].
W latach 1907–1913 był redaktorem naczelnym pisma Pamiętnik Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego, należał także do redakcji pism Medycyna Doświadczalna i Kliniczna oraz Warszawskie czasopismo lekarskie[1]. W 1917 wydał książkę Odbudowa kraju a szpitalnictwo. Zarys programu rozwoju naszego szpitalnictwa krajowego.
Od 1913 był członkiem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego[5].
Za pracę Badania nad zachowaniem się kwasów aminowych w ustroju ludzkim otrzymał w 1916 nagrodę im. J. Warschauera przyznawaną przez Akademię Umiejętności[3]. 2 maja 1923 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[3][6].
Jego córką była Maria Staniszkis, matka Jadwigi Staniszkis[2].
Pochowany został na warszawskim cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 11-3-1)[7][8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Hanna Celnik, Magdalena Zielonka Poczet rektorów i dziekanów, wyd. Warszawski Uniwersytet Medyczny, Warszawa 2009, s. 78.
- ↑ a b Magdalena Bajer Tradycja wielu nacji.
- ↑ a b c d e Biogram w Internetowym Polskim Słowniku Biograficznym (autorstwa Teresy Ostrowskiej).
- ↑ a b c d Antoni Stefanowski Prof. Kazimierz Rzętkowski (1870-1924), wyd. Warszawa 1925.
- ↑ Sprawozdanie ze stanu i działalności Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, Rocznik XI (1918), wyd. 1923, s. 7.
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 16.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: RZĘTKOWSCY I STANISZKISOWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2017-10-29].
- ↑ Zdjęcia grobu rodzinnego. mojecmentarze.blogspot.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-29)]. [dostęp: 29 X 2017 r.]
- Absolwenci II Rządowego Gimnazjum Filologicznego w Warszawie
- Absolwenci i studenci Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego
- Absolwenci Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego
- Członkowie Towarzystwa Naukowego Warszawskiego
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Polscy interniści
- Wykładowcy Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Warszawskiego
- Urodzeni w 1870
- Zmarli w 1924
- Pochowani na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie