Kościół św. Floriana i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Wąchocku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Świętego Floriana i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
A.832/1-7 z 23.06.1967 i z 6.01.1988[1] (zespół klasztorny cystersów)
kościół klasztorny
kościół parafialny
Ilustracja
widok od frontu
Państwo

 Polska

Miejscowość

Wąchock

Adres

ul. Kościelna

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Wezwanie

św. Floriana i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Wspomnienie liturgiczne

4 maja i 15 sierpnia

Położenie na mapie Wąchocka
Mapa konturowa Wąchocka, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętego Floriana i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętego Floriana i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętego Floriana i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny”
Położenie na mapie powiatu starachowickiego
Mapa konturowa powiatu starachowickiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętego Floriana i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny”
Położenie na mapie gminy Wąchock
Mapa konturowa gminy Wąchock, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętego Floriana i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny”
Ziemia51°04′31,7″N 21°00′56,7″E/51,075472 21,015750

Kościół świętego Floriana i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Wąchockurzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat Starachowice-Północ diecezji radomskiej).

Prezbiterium

Kościół jest częścią opactwa Cystersów. Monumentalny zespół klasztorny powstał na początku XIII wieku. Pierwotnie reprezentował zespół romański, następnie był przebudowywany w XVI, XVIII i XIX wieku. Kościół i klasztor nie zachowały się w pierwotnym kształcie do dnia dzisiejszego, jednakże całość posiada stosunkowo dobrze zachowaną formę pierwotnych fragmentów o typowym założeniu cysterskim. W czasie II wojny światowej zespół poważnie ucierpiał. Po II wojnie światowej, w latach czterdziestych i pięćdziesiątych XX wieku, zespół został odbudowany z funduszy kościelnych i państwowych. Cystersi powrócili do Wąchocka w 1951 roku. W 1987 roku odbyła się uroczystość sprowadzenia do klasztoru prochów majora Jana Piwnika „Ponurego”, natomiast w dniach 10–12 czerwca 1988 roku odbył się jego symboliczny pogrzeb. Świątynia jest bazylikowa, trzynawowa, wybudowana na planie krzyża łacińskiego, wzniesiona w stylu romańskim, z niewielkimi dodatkami w stylach gotyckim i barokowym. Budowla jest orientowana, zbudowana z dwubarwnych ciosów piaskowca w barwie szarej i rdzawej o układzie poziomym pasów, wnętrze nakryte jest sklepieniami krzyżowo-żebrowymi, pochodzącymi z pierwszej połowy XIII wieku. Wnętrze świątyni było malowane wielokrotnie na przełomie dziejów. Główny portal od strony zachodniej został wykonany z kamienia i powstał w pierwszej połowie XIII wieku, z kolei portal prowadzący do zakrystii powstał w połowie XVII wieku. Ołtarz główny w stylu neoromańskim pochodzi z 1894 roku[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]