Kościół św. Jadwigi w Lubstowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół świętej Jadwigi
77 z 26.05.1965[1]
kościół parafialny
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Miejscowość

Lubstów

Adres

ul. Jeziorna

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

parafia

św. Jadwigi w Lubstowie

Wezwanie

Świętej Jadwigi Śląskiej

Wspomnienie liturgiczne

16 października

Położenie na mapie gminy Sompolno
Mapa konturowa gminy Sompolno, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół świętej Jadwigi”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół świętej Jadwigi”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół świętej Jadwigi”
Położenie na mapie powiatu konińskiego
Mapa konturowa powiatu konińskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół świętej Jadwigi”
Ziemia52°20′36,8″N 18°28′41,1″E/52,343556 18,478083

Kościół świętej Jadwigi w Lubstowierzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat sompoleński diecezji włocławskiej).

Świątynia zbudowana została w 1534 roku i ufundowana przez szlachecki ród Lubstowskich: Jana, chorążego kaliskiego i Bartłomieja, podkomorzego inowrocławskiego. Reprezentuje styl wczesnorenesansowy. Jest to budowla murowana wzniesiona na miejscu pierwotnej świątyni drewnianej. W 1753 roku kościół był restaurowany (przebudowane zostało prezbiterium) przez mistrza murarskiego Hermana Cyglera dla Rafała Radajewskiego, chorążego brzeskokujawskiego, ówczesnego dziedzica Lubstowa.

Budowla jest orientowana, na rzucie prostokąta, charakteryzująca się wydłużoną osią wschód-zachód. Bryła posiada formę wydłużonego prostopadłościanu nakrytego wysokim dachem dwuspadowym. Ściany szczytowe są parawanowe. Od strony północnej przylega zakrystia w formie prostopadłościanu, nakryta dachem dwuspadowym o kalenicy na poziomie okapu bryły głównej. Połacie dachowe w części dolnej jest załamane na przepustnicy. Bryła otoczona jest przyporami i daszkami dwuspadowymi, pulpitowymi, rozdzielonymi ukośnie.

Wnętrze świątyni wyposażone jest m.in. w trzy ołtarze rokokowe, ambonę oraz dwie płyty nagrobne z piaskowca (Jana Lubstowskiego i Radojewskiego)[2].

Świątynia była remontowana w 1971 roku. Na początku lat 90. ubiegłego wieku kościół został odnowiony, zmienione zostało pokrycie dachowe, okna, uzupełniona została część tynków. W 1995 roku zostały założone posadzki marmurowe z „białej marianny”. W 2006 roku została zamontowana brama oraz krata w drzwiach głównych świątyni. Kościół zachował się w dobrym stanie[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2021-05-03].
  2. Piotr Maluśkiewicz, Województwo konińskie: szkic monograficzny, wyd. 1, Warszawa: Państwowe Wydawn. Nauk, 1983, s. 225–226, ISBN 83-01-00534-3, OCLC 11783554
  3. Uchwała Nr XXIX/239/09 Rady Miejskiej w Sompolnie z dnia 29 września 2009 r. w sprawie przyjęcia Gminnego Programu Opieki nad Zabytkami dla Gminy Sompolno na lata 2009 – 2012 [online], Dziennik Urzędowy Województwa Wielkopolskiego Nr 206 [dostęp 2021-05-05].