Kościół św. Piotra w Radomiu
51°23′59″N 21°07′59″E/51,399722 21,133056| kościół parafialny | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||
| Parafia | |||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Radomia  | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |||||||||||||
| 51°23′59″N 21°07′59″E/51,399722 21,133056
| |||||||||||||
Kościół św. Piotra – drewniany kościół z XII lub XIII wieku, znajdujący się w Radomiu na Piotrówce, rozebrany w XIX wieku. Był to przypuszczalnie pierwszy kościół katolicki w Radomiu[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kościół został wzniesiony najprawdopodobniej w XII lub XIII wieku, gdyż pierwsza o nim wzmianka pochodzi z 1222, kiedy to wszedł w posiadanie benedyktynów z Sieciechowa z nadania biskupa Iwo Odrowąża[1]. Stracił na znaczeniu po zbudowaniu Kościoła św. Wacława. Z czasem był coraz bardziej zaniedbany. W drugiej połowie XVIII wieku został opuszczony i niszczał. Na początku XIX wieku pełnił funkcję kaplicy pogrzebowej dla cmentarza na Piotrówce. Później został rozebrany, lecz kiedy dokładnie to nastąpiło, nie wiadomo. Jeszcze w 1809 służył jako kaplica cmentarna[1]. Z pewnością nie istniał na początku XX wieku.
O jego wyglądzie nie wiadomo niemal nic. Z pewnością nieduży kościół był drewniany, miał kopułkę nad prezbiterium i dwie wieżyczki nad fasadą. Miał główne drzwi od zachodu i boczne od południa. Dach był kryty gontem.
Po kościele nie zachowały się żadne ślady[1]. Mimo że został zlikwidowany stosunkowo niedawno, czyli w XIX w., to jednak w trakcie prac wykopaliskowych nie udało się ustalić jego lokalizacji[1]. Umiejscowienie kościoła ustalono pośrednio na podstawie położenia grobów, odkrytych w ramach badań archeologicznych w latach 2009–2013[2]. Nazwa grodziska „Piotrówka” pochodzi od patrona kościoła, św. Piotra[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Fuglewicz 2011 ↓, s. 14–17.
- ↑ Agnieszka Kępka, Denary Łokietka, czaszka po trepanacji. Zbadali Piotrówkę [online], Wyborcza.pl, 27 sierpnia 2013 [zarchiwizowane z adresu 2013-08-29].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Barbara Fuglewicz: Studia nad początkami radomskiego zespołu osadniczego w dolinie rzeki Mlecznej. W: Radom: korzenie miasta i regionu. T. 2: Radomski zespół osadniczy w dolinie rzeki Mlecznej : wyniki badań interdyscyplinarnych. Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk, 2011, s. 7–33. ISBN 978-83-89499-87-5.
- II. Kościół św. Piotra. W: Jan Luboński: Monografia historyczna miasta Radomia. Radom: 1907, s. 67-68.
