Kościół ewangelicki w Miszkowicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół ewangelicki w Miszkowicach
A/5487/590 z 25.08.1959[1]
Ilustracja
ruiny kościoła
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Miszkowice

Wyznanie

luteranizm

Kościół

ewangelicko-augsburski

Położenie na mapie gminy Lubawka
Mapa konturowa gminy Lubawka, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół ewangelicki w Miszkowicach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół ewangelicki w Miszkowicach”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół ewangelicki w Miszkowicach”
Położenie na mapie powiatu kamiennogórskiego
Mapa konturowa powiatu kamiennogórskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół ewangelicki w Miszkowicach”
Ziemia50°43′09,7″N 15°54′54,3″E/50,719361 15,915083

Kościół ewangelicki w Miszkowicach – barokowy kościół ewangelicki w Miszkowicach, znajdujący się w stanie ruiny.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Miszkowice posiadały dwa kościoły stosownie do wyznania mieszkańców: kościół katolicki (obecnie pw. Wszystkich Świętych) i protestancki. Obie świątynie zbudowano na końcu wsi w niewielkiej odległości od Jarkowic, stąd wydaje się, że wioski te skazane były na bliskie współżycie[2]. Kościół został wzniesiony w latach 1771–1773[3] przez kowarskiego budowniczego Bandta.

Kościół założony był na rzucie prostokąta, z kwadratową wieżą dostawioną na osi od wschodu, nakryty dachem łamanym z lukarnami. Posiadał wysokie okna w opaskach. Wnętrze było trzykondygnacyjne, z drewnianymi emporami bogato polichromowanymi i zdobionymi, podobnie jak strop i ściany[4].

Po II wojnie światowej do 1947 r. kościół był użytkowany przez niemieckich mieszkańców, którzy jeszcze pozostawali w Miszkowicach. Po 1947 r. na krótko przez katolików, jednak przedstawiciele ówczesnej władzy kazali jeden z kościołów odebrać parafii[5]. Wyposażenie kościoła ewangelickiego (ołtarz, ambona i chrzcielnica) zostało przewiezione przez ks. Władysława Lupę (1910–1981) do kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa w Mysłakowicach[2][6].

Zimą 1997 r. rozebrano kopułę wieży, ponieważ groziła katastrofą budowlaną. W połowie kwietnia 1998 r. zawaliła się część dachu, wieży i muru podpierającego strop kościoła[5].

Ołtarz główny, ambona oraz chrzcielnica z kościoła ewangelickiego z Miszkowic w kościele NSPJ w Mysłakowicach

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 62 [dostęp 2016-08-22].
  2. a b Stanisław Książek, Terytorialna organizacja kościelna Kotliny Kamiennogórskiej w XX wieku, Kamienna Góra 2000, s. 176.
  3. Małgorzata Krzyżanowska-Witkowska, Łukasz Wyszomirski, Kościoły Diecezji Legnickiej: nasze dziedzictwo, t. 2, Bydgoszcz 2016, s. 139.
  4. Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 8: Kotlina Kamiennogórska, Wzgórza Bramy Lubawskiej, Zawory, red. Marek Staffa, Wrocław 1997, s. 248.
  5. a b Marek Perzyński, Katastrofa w Miszkowicach, „Niedziela legnicka”, 1998, nr 17 (243), s. IV.
  6. Jubileuszowy Schematyzm Diecezji Legnickiej 1992–2017, Legnica 2017, s. 562.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 8: Kotlina Kamiennogórska, Wzgórza Bramy Lubawskiej, Zawory, red. Marek Staffa, Wrocław 1997.
  • Stanisław Książek, Terytorialna organizacja kościelna Kotliny Kamiennogórskiej w XX wieku, Kamienna Góra 2000.
  • Małgorzata Krzyżanowska-Witkowska, Łukasz Wyszomirski, Kościoły Diecezji Legnickiej: nasze dziedzictwo, t. 2, Bydgoszcz 2016.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]