Kordylina australijska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kordylina australijska
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

szparagowce

Rodzina

szparagowate

Rodzaj

kordylina

Gatunek

kordylina australijska

Nazwa systematyczna
Cordyline australis Hook. f.
Gard. Chron. (1860) 792.

Kordylina australijska (Cordyline australis Hook. f.) – gatunek wiecznie zielonego drzewa z rodziny szparagowatych (dawniej o różnej pozycji w systematyce, m.in. w rodzinie agawowatych, Laxmanniaceae).

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Drzewo pochodzi z Nowej Zelandii. Od dłuższego czasu sadzona jako roślina ozdobna w Australii, południowej Europie.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Liście
Kwiaty
Forma doniczkowa
Pokrój
Wiecznie zielone drzewo o wysokości ok. 10 m, formy sadzone poza naturalnym obszarem występowania zwykle znacznie mniejsze lub w formie dużego krzewu.
Pień
Przeważnie prosty, w przekroju okrągły, tuż nad ziemią widlasto podzielony.
Kora
Rudobrunatna z głębokimi, kanciastymi bruzdami, na bardzo starych drzewach niekiedy szara lub szarobrunatna.
Liście
Skupione na szczycie pnia, długość od 30 do 80 cm, są niepodzielone, pojedyncze, równowąskie o szerokości ok. 5 cm. W kolorze od ciemnozielonego do żywo zielonego.
Kwiaty
Rozwijają się tylko na starszych okazach. Pojedynczy kwiat jest koloru białego. Zebrane są w bardzo liczne wielkie wiechowate kwiatostany, na długich nawet do 1 m osadkach. Kwitnie w Europie od marca do czerwca.
Owoce
Kuliste, białawe lub niebieskawe wielonasienne jagody.

Biotop, wymagania[edytuj | edytuj kod]

Na obszarze naturalnego występowania rośnie na skraju lasów, na leśnych polanach lub wzdłuż mniejszych cieków wodnych. Sadzona w parkach i ogrodach. Jest również hodowana w doniczkach, które w okresie letnim mogą się znajdować na powietrzu, a w okresie zimowym należy je chronić w szklarniach.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-12] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]