Krucyfiks Gerona

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krucyfiks Gerona ok. 975
Krucyfiks Gerona, fragment
Krucyfiks Gerona, fragment

Krucyfiks Gerona – rzeźba z X wieku, znajdująca się w katedrze w Kolonii, stanowiąca najstarszy zachowany monumentalny krucyfiks zachodniorzymski[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Monumentalny drewniany krucyfiks został ufundowany przez arcybiskupa kolońskiego Gerona (969-976). Pierwotnie znajdował się nad grobowcem fundatora. Około roku 1270, tuż po wzniesieniu w stylu gotyckim wschodniej części katedry (prezbiterium, ambitu oraz wieńca kaplic), został umieszczony nad ołtarzem w kaplicy Św. Szczepana. W 1310 r. został z powrotem przeniesiony do kaplicy Krzyża Świętego, gdzie znajduje się do dziś. Promienista aureola stanowiąca tło krucyfiksu jest fundacją kanonika katedralnego Heinricha Meringa.

Wygląd[edytuj | edytuj kod]

Krucyfiks to naturalnej wielkości rzeźba wykonana z drewna dębowego. Figura Chrystusa jest wysoka na 1,87 m (od stóp do głowy), rozpiętość jej ramion wynosi 1,66 m. Autentyczny również jest drewniany krzyż, o wymiarach 2,88 m (wysokość) oraz 1,98 (szerokość). Figurę cechuje miękkie poruszenie ciała oraz silny dynamizm, co podkreśla nie tylko poza Chrystusa, ale również opuszczona głowa oraz lekko opadające w dół dłonie. Jest to przykład rzeźby kultowej z okresu wczesnoottońskiego, kiedy rzeźba ołtarzowa ograniczała się jeszcze do pojedynczych figur, umieszczanych nad mensą ołtarzową. Tradycja ta była powszechna na terenie Nadrenii w złotnictwie, czego przykładami są m.in. Krzyż Lotara II (obecnie w skarbcu katedralnym w Akwizgranie) czy tzw. Złota Madonna z Essen. Krucyfiks Gerona dał początek serii rzeźbionych krucyfiksów w XI i XII w. (np. rzeźby z Elspe, Minden czy Benninghausen k. Lippstadt).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Materiały centrum informacyjnego Katedry św. Piotra i Najświętszej Marii Panny w Kolonii, Dom Forum

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Willibald Sauerländer: Rzeźba średniowieczna, Warszawa, 1977.
  • Rudolf Wesenberg: Frühe mittelalterliche Bildwerke. Die Schule rheinischer Skulptur und ihre Ausstrahlung, Schwann, Düsseldorf, 1972, ISBN 3-508-00179-2.
  • Arnoldt Wolff: Der Kölner Dom, Kolonia, 1995.
  • Jakob Schlafke: Der Kölner Dom, Florencja, 1984.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]