Kwadratura figury geometrycznej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kwadratura figury geometrycznej – dwuznaczne pojęcie geometryczne:

  • obliczanie pola powierzchni[1];
  • konstrukcja kwadratu o takim samym polu powierzchni, jak dana figura, przy użyciu cyrkla i linijki bez podziałki.

W Starożytnej Grecji uważano, że pole powierzchni figury jest zdefiniowane, gdy możliwa jest jej kwadratura[2]

Wielokąty[edytuj | edytuj kod]

Kwadratura dowolnego wielokąta jest wykonalna. Aby ją wykonać wystarczy zauważyć, że:

  1. Każdy wielokąt można rozłożyć na skończoną liczbę trójkątów o rozłącznych wnętrzach. Jest to triangulacja.
  2. Możliwa jest kwadratura dowolnego trójkąta – na rysunku poniżej b jest bokiem kwadratu, którego pole jest równe polu trójkąta o podstawie a i wysokości h.
  3. Możliwa jest konstrukcja kwadratu, którego pole jest sumą pól dwóch innych kwadratów (twierdzenie Pitagorasa).
  4. Możliwa jest konstrukcja kwadratu, o takim samym polu jak dowolny prostokąt[2].

Kwadratura trójkąta

Koła[edytuj | edytuj kod]

 Główny artykuł: Kwadratura koła.

Kwadratura koła jest niewykonalna, co w 1882 roku udowodnił Ferdinand Lindemann pokazując, że π jest liczbą przestępną.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. kwadratura, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2024-01-09].
  2. a b Hans Niels Jahnke: A history of analysis. Providence, RI: American Mathematical Society, 2003, s. 14-15. ISBN 0-8218-2623-9. OCLC 51607350.