Kostera grzbietoroga

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 13:01, 20 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Lactoria fornasini[1]
(Bianconi, 1846)
Ilustracja
Lactoria fornasini
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Rząd

rozdymkokształtne

Rodzina

kosterowate

Rodzaj

Lactoria

Gatunek

Lactoria fornasini

Synonimy
  • Lactoria fuscomaculata von Bonde, 1923
  • Lactoria galeodon Jenkins, 1903
  • Ostracion fornasini (Bianconi, 1846)

Lactoria fornasini[2]gatunek morskich ryb rozdymkokształtnych z rodziny kosterowatych i rodzaju Lactoria.

Występowanie

Ocean Indyjski i Spokojny: Afryka Wschodnia, Hawaje i Wyspa Wielkanocna poprzez południe Japonii aż po wyspę Lord Howe. Przebywa w tropikalnych morskich wodach na głębokości od 5 do 80 m. Najczęściej jednak spotykana jest w wodach na głębokości od 6 do 30 m[3].

Lactoria fornasini

Charakterystyka

Na ciele posiada wyrostki przypominające rogi. Podobnie jak u kostery rogatej dwa z nich wystają do przodu przed oczami a dwa skierowane do tyłu znajdują się w okolicy płetwy odbytowej. Jednak charakterystycznym dla tego gatunku jest pojedynczy duży kolec usytuowany na środku grzbietu. Ciało ryby pokryte jest pancerzem zbudowanym z wielokątnych płytek kostnych (przypominającym karapaks żółwi). Ubarwienie ochrowe do jasnobrązowego, czasami zielone. Natomiast samce na końcach swoich rewirów przyjmują zabarwienie żółte z niewielkimi niebieskimi plamami i liniami.

Dorasta do 23 cm długości (samiec)[3]

Rozmnażanie

Samce tego gatunku są bardzo terytorialne i zajmują rewir o powierzchni nawet około 500 m². Tworzą grupy haremowe, (czasami wspólnie z młodymi samcami) gdzie na 1 dorosłego samca przypadają najczęściej 4 samice. Rozmnażanie tego gatunku jest bardzo dobrze poznane. Kopulacja odbywa się o zmierzchu, krótko po zachodzie słońca. Para zgodnie unosi się na wodzie; pływając obok siebie wygina ciało łukiem ku górze. Samiec pozostając w miejscu wydaje dźwięki przypominające buczenie. Po czym ikrę i mlecz para wydala do wody. Niektóre samce podchodzą do tarła również z samicami z sąsiadujących rewirów, wówczas zakradając się na ich teren przybierają barwy tych samic. Jeżeli na obcym terytorium znajdzie się jakaś samica gotowa do tarła, wtedy samce z powrotem przyjmują swoje ubarwienie.

Hodowla w akwarium

Ryba polecana dla doświadczonych akwarystów. Najlepiej trzymać ją pojedynczo w zbiorniku, bo podobnie jak kostera rogaczek, gdy jest przestraszona lub czuje się zagrożona wydziela do wody truciznę[4]. Zalecana temperatura wody w akwarium od 22 do 28 °C.

Przypisy

  1. Lactoria fornasini, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Eschmeyer, W. N. & Fricke, R.: Catalog of Fishes electronic version (25 March 2013). California Academy of Sciences. [dostęp 19 kwietnia 2013]. (ang.).
  3. a b Lactoria fornasini. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 13 grudnia 2009]
  4. Angelo Mojetta: Lebensraum Aquarium : ein Handbuch der Süss- und Salzwasserfische. Stuttgart: Unipart-Verlag, 1993. ISBN 3-8122-3089-5.

Bibliografia

  • Angelo Mojetta: Lebensraum Aquarium : ein Handbuch der Süss- und Salzwasserfische. Stuttgart: Unipart-Verlag, 1993. ISBN 3-8122-3089-5.
  • fishbase.org: Lactoria fornasini. [dostęp 13 grudnia 2009]. (ang.).