Leiobunum rotundum
| Leiobunum rotundum | |||
| (Latreille, 1798) | |||
 Samica L. rotundum | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Leiobunum rotundum | ||
| Synonimy | |||
| |||
Leiobunum rotundum – gatunek kosarza z podrzędu Eupnoi i rodziny Sclerosomatidae[1].
Budowa ciała[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten posiada wyjątkowo długie, czarne odnóża. Ciało samicy jest owalne, długości od 5 do 7 mm, ubarwione brązowo z czarną wstęgą grzbietową, rozszerzającą się z tyłu. Guzek oczny jest gładki, a oczy otoczone czarnymi pierścieniami. Ciało samca jest mniejsze i bardziej okrągłe, jednolitej czerwono-brunatnej barwy. U form młodocianych nogi nie są tak ciemne jak u dorosłych. Są one jaśniejsze i niejednolice ubarwione[2].
Biologia[edytuj | edytuj kod]
Kosarz ten odżywia się żywymi i martwymi drobnymi bezkręgowcami, martwą materią organiczną i grzybami. Pije dużo wody (rosa, sok wyciekający z przejrzałych owoców). Jesienią przedstawiciele gatunku tworzą skupiska złożone z nawet 400 osobników, czasem na ścianach budynków. Zapłodniona samica składa jaja do ziemi za pomocą pokładełka, które zimują do wiosny[3].
Biotop[edytuj | edytuj kod]
Preferuje środowiska wilgotne. Spotykany wśród roślinności zielnej, na krzewach, pniach drzew, ściółce. Czasem też na ścianach budynków[3]
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Kosarze te zamieszkują zachodnią część Starego Świata, sięgając po Irlandię, Wyspy Kanaryjskie i Afrykę Północną[3]. Występują również w Polsce[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Joel Hallan's Biology Catalog: Sclerosomatidae. [dostęp 2012-08-08].
- ↑ Kosarze Wielkiej Brytanii i kontynentalnej Europy. [dostęp 2012-08-02].
- ↑ a b c Kosarz (Leiobunum rotundum). [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-12)].
- ↑ Wojciech Staręga: Lista kosarzy Polski na arachnologia.edu.pl. 2000-07-31. [dostęp 2012-08-08].