Leonard Czapski
| |
 sierżant
| |
| Data i miejsce urodzenia |
23 października 1896 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
22 lutego 1932 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Leonard Czapski (ur. 23 października 1896 w Lwówku, zm. 11 czerwca 1932 w Krakowie) – żołnierz armii niemieckiej, podoficer Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie Jana i Marty z Mizgajskich. Absolwent szkoły powszechnej w Berlinie i kursów kupieckich[1]. W 1914 wcielony do armii niemieckiej i w jej szeregach walczył na froncie zachodnim I wojny światowej. Był dwukrotnie ranny[1].
W 1920 wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego i otrzymał przydział do 10 kompanii 48 pułku Strzelców Kresowych. Na froncie polsko-bolszewickim wyróżnił się w walkach nad Szczarą. Po rannym por. Gabrielu Glinczewskim objął dowództwo kompanii i nieustraszonym męstwem porwał żołnierzy za sobą, wypierając przeciwnika z silnie bronionych pozycji. Pod ogniem nieprzyjaciela gasił most na rzece[1]. Ranny odłamkiem granatu[1].
Zmarł w szpitalu wojskowym w Krakowie i tam został pochowany[2]. Za bohaterstwo w walce pośmiertnie odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[3].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 2262)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Polak (red.) 1993 ↓, s. 39.
- ↑ Polak (red.) 1993 ↓, s. 40.
- ↑ Galicz 1928 ↓, s. 24.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
- Kazimierz Galicz: Zarys historii wojennej 48-go pułku Strzelców Kresowych. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.