Lewski Ruse

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lewski Ruse
СК Левски (Русе)
Pełna nazwa

Спортен клуб Левски (Русе)
(Sportowy Klub Lewski Ruse)

Barwy

       

Data założenia

1922

Debiut w najwyższej lidze

1926

Data rozwiązania

1940, 1945

Data reaktywacji

1943

Państwo

 Bułgaria

Adres

ul. Car Kałojan 1B/12,
7000 Ruse

Stadion

Stadion Napedyk, Ruse

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe

Lewski Ruse (bułg. СК Левски (Русе)) – bułgarski klub piłkarski, mający siedzibę w mieście Ruse, na północy kraju, działający w latach 1922–1940 i 1943–1945.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Chronologia nazw:

  • 1922: Lewski Ruse (bułg. СК Левски (Русе))
  • 1940: klub rozwiązano
  • 1943: Lewski Ruse (bułg. СК Левски (Русе))
  • 1945: klub rozwiązanopo fuzji z Angeł Kynczew Ruse tworząc Angeł Kynczew-Lewski Ruse

Klub sportowy Lewski został założony w Ruse w lipcu 1922 roku[1] w wyniku odłączenia trzeciego oddziału piłkarskiego SK Sawa Ruse. Klub był wspierany finansowo przez bogatego mieszkańca miasta D. Dułgerowa.

Pierwsze mistrzostwa Bułgarskiego Związku Piłki Nożnej miały zostać rozegrane w 1924 roku, jednak ze względu na różnice między zespołami w półfinałach rozgrywki nie zostały zakończone, a zwycięzca nie został wyłoniony. Dopiero od 1925 są rozgrywane mistrzostwa systemem pucharowym, do których kwalifikowały się zwycięzcy regionalnych oddziałów. W 1926 roku jako zwycięzca Obwodu Sportowego Ruse zespół zakwalifikował się do turnieju finałowego. W finałowej części mistrzostw klub wygrał 1:0 z Sokołem Szumen w ćwierćfinale, ale w półfinale przegrał 1:5 z Władysławem Warna. W 1927 znów został mistrzem obwodu Ruse, ale turniej finałowy z różnych przyczyn nie został rozegrany. W 1928 ponownie został zatrzymany w półfinale, przegrywając 1:5 z Władysławem Warna. W następnych sezonach nie zakwalifikował się do finałów, dopiero w 1932 ponownie startował w mistrzostwach na szczeblu centralnym, ale już odpadł w pierwszym meczu po przegranej 0:2 z Szipczenski Sokoł Warna. Potem znów przez kilka lat nie mógł zakwalifikować się, a w 1936 po wygraniu 3:0 z Panajot Wołow Szumen w pierwszej rundzie przegrał 0:1 z Krakrą Pernik w ćwierćfinale. W 1937 roku w turnieju finałowym najpierw wygrał 3:0 z Bdin Widyń, w ćwierćfinale 2:0 z Belite Orli Plewen, w półfinale po remisie 1:1 po czasie dodatkowym, Władysław Warna nie pojawił się w drugim meczu. W pierwszym meczu finałowym z Lewskim Sofia zakończonym 1:1 sędzia nie wyznaczył dodatkowego czasu, mimo protestów piłkarzy z Ruse. W drugim meczu Lewski (Ruse) objął prowadzenie 1:0, ale po sygnale asystenta bramka została odwołana. Zawodnicy z Ruse po zakończeniu meczu opuścili boisko tuż przed oficjalnym przyznaniem nagród, po czym wynik meczu został oficjalnie uznany na korzyść Lewskiego Sofia przez walkower (3:0), czyniąc klub wicemistrzami Bułgarii.

W 1937 roku po reorganizacji systemu lig rozpoczęto rozgrywać turniej ligowy. W sezonie 1937/38 zespół debiutował w Nacionałnej futbołnej diwizii, zajmując szóste miejsce. Sezon 1938/39 zakończył na siódmej pozycji w lidze. W następnym sezonie 1939/40 zajął przedostatnie 9.miejsce i spadł z Nacionałnej futbołnej diwizii. W 1938 po raz pierwszy organizowano rozgrywki o Puchar Bułgarii, który nosił wówczas nazwę Pucharu Cara. Klub przeszedł drogę od 1/8 finału do finału. Ale w meczu finałowym w 80 min. przy wyniku 1:3 piłkarze z Ruse opuścili boisko na stadionie Junak w Sofii na znak protestu przeciwko sędziowaniu. Przeciwnik FK 13 Sofia został ogłoszony zwycięzcą przez walkower. W następnej edycji 1939 ponownie zagrał w finale, tym razem przegrywając 0:2 z Szipką Sofia[2]. W 1940 roku w półfinale Pucharu zespół wygrał swój mecz półfinałowy 2:0 ze Sportklubem Płowdiw, ale odmówił wyjazdu na finał w Sofii z powodu sporów z organizatorami turnieju. Dlatego w finale zagrała drużyna z Płowdiwu, która przegrała 1:2 z FK 13 Sofia.

Kara, którą nałożył Bułgarski Związek Piłki Nożnej była bardzo surowa - usunięcie z Nacionałnej futbołnej diwizii i na początku października 1940 roku rozwiązanie klubu. W ten sposób zakończyło się istnienie jednego z najsilniejszych klubów w Ruse i Bułgarii. Później, po przyłączeniu Dobrudży południowej do Bułgarii 7 września 1940 roku, minęło jeszcze prawie trzy lata, aby w lipcu 1943 roku klub został zrehabilitowany i reaktywowany[3]. W sezonie 1943/44 zespół startował w pierwszej dywizji mistrzostw Ruse, zajmując szóstą pozycję, i nie zakwalifikował się do turnieju finałowego o tytuł mistrza kraju.

Klub istniał samodzielnie do 10 czerwca 1945 roku, a potem połączył się z klubem Angeł Kynczew Ruse i przestał istnieć. Po fuzji klub nosił nazwę Angeł Kynczew-Lewski.

W 1945 roku połączony zespół po wygraniu mistrzostw obwodu sportowego Ruse awansował do Republikansko pyrwenstwo, w których w rundzie pierwszej wygrał 2:0 z Lewski-Dorostol Silistra, ale potem w 1/8 finału przegrał 1:2 z Spartakiem Warna.

8 lutego 1948 roku klub dołączył do Dinamo Ruse na rozkaz ówczesnej nomenklatury partyjnej i przestał istnieć. 16 lutego 1949 Dinamo Ruse (założony 1944), Łokomotiw Ruse (założony 1930) i Rusenec Ruse połączyli się w Dunaw Ruse. W 2005 roku klub formalnie oddzielił się od Dunawu Ruse.

Barwy klubowe, strój, herb, hymn[edytuj | edytuj kod]

Klub ma barwy biało-czarne. Piłkarze swoje domowe spotkania zazwyczaj grają w pasiastych pionowo czarno-białych koszulkach, czarnych spodenkach oraz czarnych getrach.

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Trofea międzynarodowe[edytuj | edytuj kod]

Do chwili obecnej klub jeszcze nigdy nie zakwalifikował się do rozgrywek europejskich.

Trofea krajowe[edytuj | edytuj kod]

Bułgaria Zdobyte trofea w rozgrywkach Bułgarii (stan na: 31-05-2021)
Rozgrywki Osiągnięcie Razy Sezon(y)

Mistrzostwo
I miejsce 0
II miejsce 1 1937
III miejsce 2 1926 (półfinalista), 1928 (półfinalista)

Puchar
zdobywca 0
finalista 2 1938, 1939, 1940 (odmowa)

II liga
I miejsce 0
II miejsce 0
III miejsce 0
  • Gradsko pyrwenstwo na Ruse i Rusenskata sportna obłast:
    • mistrz (6): 1925/26, 1928, 1931/32, 1933/36, 1937, 1945
  • Puchar Bucharestu:
    • zdobywca (1): 1934

Poszczególne sezony[edytuj | edytuj kod]

Rozgrywki międzynarodowe[edytuj | edytuj kod]

Europejskie puchary[edytuj | edytuj kod]

Nie uczestniczył w rozgrywkach europejskich.

Rozgrywki krajowe[edytuj | edytuj kod]

Bułgaria Bilans występów klubu w rozgrywkach piłkarskich Bułgarii
(Stan na 31 maja 2021 r.)
Poziom Rozgrywki Sezony Mecze Z R P B+ B– Pkt Lata Awanse Spadki Naj.
I Dyrżawno pyrwenstwo / Nacionałna futbołna diwizija / Republikansko pyrwenstwo 9 1926, 1928, 1932, 1936–1940, 1945 0 5 2
II B RPG / Wtora PFG / Pyrwa PFL / B PFG / Wtora PFL 0 0 0
III Treta amatorska futbołna liga 0 0 0
IV Obłastna futbołna liga 0 0 0
Puchar Bułgarii 3 1938–1940 0 0 2

Piłkarze, trenerzy, prezydenci i właściciele klubu[edytuj | edytuj kod]

Piłkarze[edytuj | edytuj kod]

Trenerzy[edytuj | edytuj kod]

Prezydenci[edytuj | edytuj kod]

Struktura klubu[edytuj | edytuj kod]

Stadion[edytuj | edytuj kod]

Klub piłkarski rozgrywał swoje mecze domowe na stadionie Napredyk w Ruse, który może pomieścić 13.000 widzów.

Kibice i rywalizacja z innymi klubami[edytuj | edytuj kod]

Derby[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bulgaria - List of Foundation Dates [online], RSSSF [dostęp 2022-01-30] (ang.).
  2. Шипка (София) – Левски (Русе) [online], Спортно Русе [dostęp 2022-02-01] (bułg.).
  3. Хроника на СК Левски [online], Спортно Русе [dostęp 2022-02-01] (bułg.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]