Leycesteria

*Leycesteria*
	; Leycesteria formosa
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	astropodobne
Rząd	szczeciowce
Rodzina	przewiertniowate
Rodzaj	Leycesteria
	Nazwa systematyczna
	Leycesteria Wallich in Roxburgh; Fl. Indica 2: 181. 1824
	Typ nomenklatoryczny
	L. formosa Wallich
	Multimedia w Wikimedia Commons

Leycesteria – rodzaj krzewów z rodziny przewiertniowatych. Należy do niego 5^[4]–6^[5]^[6] gatunków. W naturze rosną one w wilgotnych lasach i na skałach w Himalajach i południowo-zachodnich Chinach^[6]. Dwa gatunki rozpowszechnione zostały jako krzewy ozdobne – L. formosa i rzadziej uprawiany L. crocothyrsos^[6].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój: Krzewy o pędach prosto wznoszących się lub przewisających, osiągające do 4 m wysokości^[6]. Pędy dęte lub pełne^[4].
Liście: Opadające na zimę, naprzeciwległe, całobrzegie (czasem piłkowane lub zatokowo wrębne^[4]), długo zaostrzone^[6]. Przylistków brak lub obecne^[4].
Kwiaty: Bezwonne, zebrane po trzy lub więcej w okółkach^[6] w kwiatostanie tworzącym kłos złożony wyrastający na szczycie pędu lub w kątach liści^[4]. Kwiaty wsparte są okazałymi, sercowatymi, czasem intensywnie zabarwionymi na czerwono przysadkami^[6]. Kielich składa się z 5 wąskich działek. Korona kwiatu lejkowata, składa się z 5 płatków zrośniętych u nasady w długą rurkę, na szczycie rozpostartych, o symetrii promienistej. Płatki są białe, żółte, czerwone lub purpurowe^[6]^[4]. Pręcików jest 5, z nitkami przyrośniętymi od tyłu pylnika^[4]. Zalążnia jest dolna, 5–8-komorowa z licznymi zalążkami. Słupek pojedynczy z długą, cienką szyjką i główkowatym lub podzielonym na łatki znamieniem^[6]^[4].
Owoce: Jagody zawierające liczne, drobne nasiona^[6]^[4].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Pozycja systematyczna według APweb (aktualizowany system APG IV z 2016)

Rodzaj z rodziny przewiertniowatych Caprifoliaceae, stanowiącej grupę siostrzaną dla piżmaczkowatych w obrębie rzędu szczeciowców Dipsacales w grupie euasterids II wchodzącej w skład kladu astrowych (asterids) należącego do dwuliściennych właściwych (eudicots)^[2].

Wykaz gatunków^[5]

Leycesteria crocothyrsos Airy Shaw
Leycesteria formosa Wall.
Leycesteria glaucophylla (Hook. f. & Thomson) C.B. Clarke
Leycesteria gracilis (Kurz) Airy Shaw
Leycesteria sinensis Hemsl.
Leycesteria stipulata (Hook. f. & Thomson) Fritsch

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ ^a ^b Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2018-09-02] (ang.).
↑ ^a ^b Leycesteria. [w:] Index Nominum Genericorum (ING) [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2018-09-03].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Leycesteria Wallich in Roxburgh. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2018-09-03].
↑ ^a ^b Leycesteria. [w:] The Plant List. Version 1.1 [on-line]. [dostęp 2018-09-03].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Volume I. London: Macmillan, 2002, s. 445. ISBN 0-333-73003-8.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2018-09-02] (ang.).

[ing-3] Leycesteria. [w:] Index Nominum Genericorum (ING) [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2018-09-03].

[china-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Leycesteria Wallich in Roxburgh. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2018-09-03].

[tpl-5] Leycesteria. [w:] The Plant List. Version 1.1 [on-line]. [dostęp 2018-09-03].

[philips-6] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Volume I. London: Macmillan, 2002, s. 445. ISBN 0-333-73003-8.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]