Lista najwyższych budynków w Łodzi

Pierwsze wieżowce i obecne[edytuj | edytuj kod]

Pierwszym łódzkim „wysokościowcem” był, oddany do użytku w 1912 r., Hotel Savoy, przyozdobiony elementami secesyjnymi w elewacji na I piętrze. Liczący ok. 35 m wysokości budynek przez pewien czas był jednym z najwyższych budynków wielkomiejskich w Polsce. Zbudowano go w konstrukcji szkieletowej co podówczas było rozwiązaniem nowatorskim. Budynek został uwieczniony w powieści austriackiego pisarza Josefa Rotha „Hotel Savoy” (1924).

Pierwszy łódzki wieżowiec z prawdziwego zdarzenia powstał w latach 1951–1955 u zbiegu ulic H. Sienkiewicza i prez. G. Narutowicza, w miejscu wyburzonych kilku budynków, ale przede wszystkim zabudowań fabrycznych. Składał się z dwóch brył: podstawowej 16-piętrowej oraz przylegającej do niej od północy poziomej 4-piętrowej bryły (ul. H. Sienkiewicza 3). W 1956 r.^[1], w południowej części działki powstała kolejna 4-piętrowa bryła, stylistycznie nawiązująca do północnej, która architektonicznie dopełniła to założenie. Jest to jeden z przykładów architektury socrealistycznej w Polsce. Początkowo znany pod nazwą „Centrali Tekstylnej” za sprawą pomieszczonych w nim dwóch centrali handlu zagranicznego: Centrali Importowej Przemysłu Włókienniczego „Textilimport” oraz Centrali Eksportowo-Importowej Przemysłu Włókienniczego „CETEBE” Ministerstwa Handlu Zagranicznego (z czasem połączono je w jedno przedsiębiorstwo pod nazwą „Textiimpex”). Po uruchomieniu, w dniu 22 lutego 1956 r., pierwszego w Polsce ośrodka regionalnego Telewizji Polskiej budynek szybko zyskał nazwę „wieżowca telewizji”, chociaż w rzeczywistości został on pomieszczony w jego północnej przybudówce. Potwierdzały ten fakt anteny zamontowane na dachu budynku głównego.

Kolejnym łódzkim wieżowcem był budynek przy ul. H. Sienkiewicza 85/87 dla miejscowych przedsiębiorstw budowlanych, zwany „Unibudem”, powstały na przełomie lat 60. i 70. Obecnie jest to budynek znany pod nazwą „Orion”, który w I dekadzie XXI w. został gruntownie przebudowany (z pierwotnego budynku pozostała tylko podstawowa konstrukcja szkieletowa), i który był w tym czasie pierwszym „inteligentnym” budynkiem biurowym w Łodzi.

W połowie lat 70. XX w. w jego pobliżu, wzdłuż obecnej al. J. Piłsudskiego, powstał zespół dwóch budynków wysokościowych przeznaczonych na cele biurowe, otoczonych u nasady zespołem 2-piętrowych budynków przeznaczonych na cele handlowe (w skrajnym, bliżej ul. Piotrkowskiej, w końcu lat 70. XX w.^{[potrzebny przypis]} otwarto Dom Handlowy „Central II”), połączonych od tyłu ciągiem pieszym. W jednym z nich (bliższym ul. Piotrkowskiej) mieści łódzki Urząd Marszałkowski. Zespół ten był elementem powstającego w tym samym czasie po przeciwnej stronie Alei zespołu nowego centrum Łodzi, podówczas najwyższych łódzkich budynków, dla „Śródmiejskiej Dzielnicy Mieszkaniowej”, nazwanego „łódzkim Manhattanem”. Oba budynki były jednolicie architektoniczne co uległo zmianie po gruntownym remoncie wykonanym na przełomie I i II dekady XXI w. budynku Urzędu Marszałkowskiego. Innowacją, na miarę ówczesnych czasów, było zastosowanie na elewacji budynków handlowych barwionych (w kolorystyce beżowej) betonowo-azbestowych^{[potrzebny przypis]} płyt elewacyjnych zaproponowanych i opracowanych technologicznie przez inż. Brzozowskiego, pracującego przy realizacji tej inwestycji.

Śródmiejska Dzielnica Mieszkaniowa jest jednym z największych w Polsce zespołów budynków mieszkalnych wykonanych w konstrukcji szkieletowej słupowo-płytowej, a dwa najwyższe budynki przy al. Piłsudskiego 7 i ul. Piotrkowskiej 182 ciągle pozostają najwyższymi budynkami niesakralnymi w mieście.

Od lat 90. coraz częstsze stały się w Łodzi przebudowy istniejących wieżowców. Pierwszy gruntownej przebudowy doczekał się biurowiec Orion, którego remont trwał od jesieni 1997 roku do sierpnia 2002 roku. Później przyszła kolej na wieżowiec Gazowni Łódzkiej przebudowany w latach 1998–1999, następnie Urząd Marszałkowski odnowiony w 2003 roku oraz biurowiec Cotton House przy ul. Sterlinga, który przeszedł renowacje w latach 2007–2008. Jako ostatni nową elewacje otrzymał najwyższy łódzki biurowiec – Red Tower (dawniej BRE Tower), przeszedł gruntowną modernizację z zewnątrz i wewnątrz budynku, rozpoczętą w maju 2006 roku, a ukończoną w czerwcu 2008 roku.

Lista łódzkich budynków według wysokości (powyżej 40 m)[edytuj | edytuj kod]

Lp.	Nazwa budynku	Lokalizacja	Wysokość (do dachu / całkowita)	Rodzaj	Liczba kondygnacji
1.	Bazylika archikatedralna św. Stanisława Kostki	ul. Piotrkowska 265	104,5 m	sakralny	–
2.	Hi Piotrkowska	ul. Piotrkowska 155	80 m/84 m^[2]	biurowy	21
3.	Kościół św. Mateusza	ul. Piotrkowska 279	80 m	sakralny	–
4.	ŚDM	ul. Piotrkowska 182	78 m	mieszkalny	24+2
4.	ŚDM	al. Piłsudskiego 7	78 m	mieszkalny	23+2
6.	BRE Tower / Red Tower	ul. Piotrkowska 148/150	76 m/80 m	biurowy	22
7.	Kościół luterański św. Jana w Łodzi	ul. Sienkiewicza 60	75 m^[3]	sakralny	–
8.	Centrum Kliniczno-Dydaktyczne Uniwersytetu Medycznego	ul. Czechosłowacka 8/10	72,5 m	szpital	18
9.	Centrala Handlu Zagranicznego 1 / Textilimpex	ul. Traugutta 25	68 m/90 m	biurowy	18+1
9.	Centrala Handlu Zagranicznego 2 / Miastoprojekt	ul. Traugutta 21/23	68 m/90 m	biurowy	18+1
11.	ZUS	ul. Zamenhofa 2	65 m	biurowy	18
11.	Biurowiec Rossmann	ul. Świętej Teresy 109	65 m	biurowy	14
13.	Kościół św. Teresy i św. Jana Bosko	ul. Kopcińskiego 1/3	62 m	sakralny	–
13.	Orion	ul. Sienkiewicza 85/87	62 m	biurowy	17
13.	Urząd Marszałkowski	al. Piłsudskiego 8	62 m	biurowy	16+1
13.	Centralny Dom Maklerski Pekao S.A.	al. Piłsudskiego 12	62 m/78 m	biurowy	16+1
13.	Tricotextil	ul. Piotrkowska 270	62 m	biurowy	17
13.	PKP S.A.	ul. Tuwima 28	62 m	biurowy	17
13.	Brama Miasta - północna wieża	ul. Kilińskiego 66	61 m / 64 m^[4]	biurowy	16
13.	Brama Miasta - południowa wieża	ul. Kilińskiego 66	61 m / 64 m^[4]	biurowy	16
21.	ŚDM	ul. Piotrkowska 204/210	58 m	mieszkalny	18+2
22.	Urząd Pocztowy / TP S.A.	al. Kościuszki 5/7	56 m/72 m	biurowy	17+1
23.	Akademik (VII Dom Studenta) Politechniki Łódzkiej	ul. Politechniki 9	55 m	mieszkalny	18+1
23.	Apartamenty Ilumino II	ul. Kilińskiego 121/123	55 m	mieszkalny	17
25.	Wieżowiec Centrali Tekstylnej (popularnie znany jako wieżowiec TVP3 Łódź)	ul. Sienkiewicza 3/5	54 m/72 m	biurowy	16
26.	Fonica / OLE	ul. Wróblewskiego 18	52 m	biurowy	14
26.	Gazownia Łódzka	ul. Uniwersytecka 2/4	52 m	biurowy	14
28.	Wieżowiec Sun Tower	ul. Organizacji „Wolność i Niezawisłość” 83	51 m	mieszkalny	14
29.	Bank Pekao S.A.	ul. Piotrkowska 288	50 m	biurowy	12
30.	Biurowiec Monopolis	ul. Kopcińskiego 58/60	50 m	biurowy	12
31.	BPBK	ul. Tuwima 22/26	48 m	biurowy	13+1
–	Hotel Centrum obiekt zburzony	ul. Kilińskiego 59/63	46 m/49 m	hotel	15
32.	Teatr Wielki	ul. Jaracza 49	46 m	teatr	?
32.	Hotel Światowit obiekt zburzony	al. Kościuszki 68	46 m	hotel	14+1
32.	Akademik (X Dom Studenta) Uniwersytetu Łódzkiego „Olimp”	ul. Lumumby 12	46 m	mieszkalny	15
32.	ŚDM	ul. Wigury 15	46 m	mieszkalny	14+2
32.	ŚDM	ul. Piotrkowska 235/241	46 m	mieszkalny	14+2
32.	ŚDM	ul. Piotrkowska 247	46 m	mieszkalny	14+2
32.	ŚDM	ul. Piotrkowska 257a	46 m	mieszkalny	14+2
32.	Blok mieszkalny	ul. Nowa 16/18	46 m	mieszkalny	14+2
32.	Blok mieszkalny	ul. Nowa 20	46 m	mieszkalny	14+2
32.	Blok mieszkalny	ul. Nowa 25	46 m	mieszkalny	14+2
32.	Blok mieszkalny na Nowym Rokiciu	ul. Brzozowskiego 4	46 m	mieszkalny	14+1
32.	Blok mieszkalny na Nowym Rokiciu	ul. Przyszkole 11	46 m	mieszkalny	14+1
32.	Blok mieszkalny na Nowym Rokiciu	ul. Przyszkole 13	46 m	mieszkalny	14+1
32.	Blok mieszkalny na Nowym Rokiciu	ul. Przyszkole 15	46 m	mieszkalny	14+1
47.	Biurowiec Central	ul. Piotrkowska 165/169	45 m/48 m	biurowy	13
48.	Carcade	al. Kościuszki 80/82	44 m	biurowy	12
48.	Biurowiec na Placu Hallera	ul. Żeligowskiego 32/34	44 m	biurowy	12
50.	Hotel DoubleTree by Hilton	ul. Łąkowa 29	44 m^[5]	hotel	10^[5]
51.	Blok mieszkalny	ul. Tramwajowa 19	41 m	mieszkalny	13+1
51.	Blok mieszkalny	ul. Tramwajowa 21	41 m	mieszkalny	13+1

W miejscach gdzie kondygnacje są wyszczególnione osobno oznacza to, że znajdują się one
powyżej poziomu właściwego dachu (wszelkiego rodzaju nadbudówki, „kurniki” itp.)
Do wysokości całkowitej zaliczane są wszystkie elementy budynku
poza zwykłymi antenami (m.in. nadbudówki, loga, maszty itp.).

Rozmieszczenie wieżowców[edytuj | edytuj kod]

Łódź raczej nie może się poszczycić wyjątkowo wysokimi budynkami, ale mimo to skyline ma nie najgorszy, a to za sprawą wyjątkowo zwartego skupiska wieżowców na terenie centrum. Charakteryzuje się ono w miarę jednorodną wysokością budynków zawierającą się głównie między 60 a 80 m. W ścisłym centrum Łodzi znajduje się aż 7 z 10 najwyższych łódzkich wieżowców co tworzy drugie tuż po Warszawie takie duże skupisko wieżowców na terenie Polski. Poza ścisłym centrum jest jeszcze drugi „cluster” wieżowców znajdujący się w okolicach dworca Łódź-Fabryczna, jednak jest on już o wiele skromniejszy i niestety budynki (głównie z lat 70.) też już nie są w najlepszym stanie. Reszta to głównie budynki poniżej 60 m stojące w różnych miejscach miasta.