Lithocarpus magneinii
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
Lithocarpus magneinii | ||
Nazwa systematyczna | |||
Lithocarpus magneinii (Hickel & A.Camus) A.Camus Rivièra Sci. 18: 41 1931[3] | |||
Synonimy | |||
|
Lithocarpus magneinii (Hickel & A.Camus) – gatunek roślin z rodziny bukowatych (Fagaceae Dumort.). Występuje naturalnie w Laosie, północnym Wietnamie oraz południowych Chinach (w południowo-wschodniej części Junnanu[4].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Pokrój
- Zimozielone drzewo dorastające do 5–25 m wysokości[4].
- Liście
- Blaszka liściowa jest nieco skórzasta i ma kształt od eliptycznego do podługowato odwrotnie jajowatego. Mierzy 8–15 cm długości oraz 4–6 cm szerokości, jest całobrzega, ma klinową nasadę i wierzchołek od ostrego do ogoniastego. Ogonek liściowy jest nagi i ma 10–15 mm długości[4].
- Owoce
- Orzechy o kształcie od stożkowatego do kulistego, dorastają do 12–16 mm długości i 18–20 mm średnicy. Osadzone są pojedynczo w miseczkach w kształcie kubka, które mierzą 10–15 mm długości i 16–22 mm średnicy. Orzechy otulone są w miseczkach do 65–80% ich długości[4].
Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]
Rośnie w wiecznie zielonych lasach. Występuje na wysokości od 700 do 1200 m n.p.m. Kwitnie i owocuje od lutego do kwietnia[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2017-04-02] (ang.).
- ↑ a b Lithocarpus magneinii (Hickel & A.Camus) A.Camus. The Plant List. [dostęp 2017-04-02]. (ang.).
- ↑ a b c d e Lithocarpus magneinii. Plantes & botanique. [dostęp 2017-04-02]. (fr.).