Lodno

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lodno
ilustracja
Państwo

 Słowacja

Kraj

 żyliński

Powiat

Kysucké Nové Mesto

Starosta

Alžbeta Suriaková[1]

Powierzchnia

8,85[2] km²

Wysokość

473[3] m n.p.m.

Populacja (2023)
• liczba ludności
• gęstość


963[4]
108,77[5] os./km²

Nr kierunkowy

+421 41[3]

Kod pocztowy

023 34[3]

Tablice rejestracyjne

KM

Położenie na mapie kraju żylińskiego
Mapa konturowa kraju żylińskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Lodno”
Położenie na mapie Słowacji
Mapa konturowa Słowacji, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Lodno”
49°20′04,20″N 18°52′05,52″E/49,334500 18,868200
Strona internetowa

Lodno – wieś (obec) w północnej Słowacji, w powiecie Kysucké Nové Mesto, w kraju żylińskim.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Lodno położone jest w górnej, ślepej części niezbyt szerokiej doliny potoku Lodnianka. Otaczają je grzbiety grupy górskiej Vojenné, wchodzącej w skład Gór Kisuckich. Od północy jest to grzbiet ze szczytami Poľana (764 m n.p.m.), Bartkov kopec (775 m n.p.m.) i Marusov vrch (699 m n.p.m.), zaś od południa grzbiet ze szczytami Kykula (826 m n.p.m.), Priehyb (813 m n.p.m.) i Skáčkova hora (732 m n.p.m.). Jedyny dojazd do wsi prowadzi od zachodu, doliną Lodnianki z Kysuckého Lieskovca w dolinie Kisucy.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Lodno powstało ok. połowy XVII w. na terenach wydzielonych ze starszej wsi Kysucký Lieskovec. Najstarsza wzmianka o miejscowości, pochodząca z 1641 r., znajduje się w księgach miejskich Kisuckiego Nowego Miasta. W roku 1658 wspominana była jako Lodne[6], od roku 1927 jako Lodno (węg. Lodno). Należała do feudalnego „państwa” z siedzibą na zamku Budatín. W roku 1784 miała 89 domów i 481 mieszkańców, w roku 1828 - 108 domów i 834 mieszkańców. Zajmowali się oni rolnictwem, hodowlą bydła, pracą w lasach, a także domowymi rzemiosłami związanymi z przetwórstwem drewna (m.in. wyrób gontów) oraz produkcją sit, przetaków, szczotek itp. Wieś była też znana z sadownictwa, zwłaszcza z produkcji suszonych gruszek[6].

Po II wojnie światowej wielu mieszkańców szukało zatrudnienia w zakładach przemysłowych w miastach w dolinie Kisucy, a często i w hucie w Trzyńcu lub w kopalniach rejonu ostrawskiego. Obecnie większość z nich pracuje w Kisuckim Nowym Mieście lub w Krasnie nad Kisucą. W 1965 r. wieś została dotknięta wielką powodzią, która zniszczyła wiele ról, dróg i zabudowań[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zoznam zvolených starostov a primátorov podľa obcí, miest a mestských častí. Štatistický úrad Slovenskej republiky, 2014. [dostęp 2017-11-26]. (słow.).
  2. Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: 8,85S_SK, om7014rr_ukaz: Rozloha (Štvorcový meter).
  3. a b c Statistical Office of the Slovak Republic: Základná charakteristika. 2015-04-17. [dostęp 2022-03-31]. (słow.).
  4. Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Počet obyvateľov podľa pohlavia - obce (ročne). www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7101rr_obc: AREAS_SK.
  5. Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: AREAS_SK.
  6. a b c Lodno - História. [w:] E-OBCE.sk [on-line]. TERRA GRATA. [dostęp 2017-11-26]. (słow.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Vavrík Bartolomej, Galvánek Viliam: Javorníky, Kysuce. Turistický sprievodca ČSSR č.14, wyd, Šport, slovenské telovýchovné vadavateľstvo, Bratisłava 1984;
  • Kysucké Beskydy. Veľká Rača. Turistická mapa 1:50 000, 1 wydanie, VKÚ Harmanec 1994 ISBN 80-85510-17-2.