Louis FitzGibbon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Louis Theobald Dillon FitzGibbon (ur. 6 stycznia 1925 w Londynie, zm. 31 stycznia 2003) – brytyjski pisarz, autor książek o zbrodni katyńskiej. W swoich publikacjach wskazywał na odpowiedzialność Związku Radzieckiego za mord na polskich oficerach i odegrał dużą rolę w ujawnianiu prawdy o zbrodni katyńskiej na Zachodzie. Jeden z inicjatorów budowy Pomnika Katyńskiego w Londynie, odsłoniętego w 1976 roku, honorowy sekretarz komitetu jego budowy (ang. Katyn Memorial Fund) i współtwórca projektu architektonicznego (wraz z hr. Stefanem Zamoyskim)[1]. Pisał m.in. o różnych metodach fałszowania i zatajania prawdy o zbrodni katyńskiej przez ZSRR[2]. Był również autorem książek o problemach Afryki, w tym zwłaszcza Somalii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie oficera Royal Navy będącego jednym z potomków Johna („Black Jacka”) FitzGibbona (1749–1802), pierwszego hrabiego Clare, od 1789 roku lorda kanclerza Irlandii[3]. W 1938 roku wstąpił do Royal Naval College w Dartmouth i w latach 1938–1954 służył w brytyjskiej marynarce wojennej. W latach 1954–1972 był dyrektorem firmy De Leon Properties, a w latach 1968–1972 pełnił funkcję sekretarza Brytyjskiej Rady Pomocy Uchodźcom (ang. British Council for Aid to Refugees). Uczestniczył w licznych misjach humanitarnych w Sudanie i na Półwyspie Somalijskim (tzw. Róg Afryki) z ramienia Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych do spraw Uchodźców. W latach 1984–1992 był sekretarzem brytyjskiej Rady Rogu Afryki i Adenu (ang. Horn of Africa and Aden Council). Po przejściu na emeryturę zamieszkał w Brighton.

Książki[edytuj | edytuj kod]

  • Katyn – A Crime without Parallel (1971), wydanie niemieckie: Katyn – Verbrechen ohne Beispiel (1980)
  • The Katyn Cover Up (1972)
  • Unpitied and Unknown (1975)
  • Katyn – Triumph of Evil (1975)
  • The Katyn Massacre (1977)
  • The Katyn Memorial (1977)
  • The Betrayal of the Somalis (1982)
  • The Horn of Africa as Part of the Soviet Grand Strategy for that Continent (1982) (wraz z Jamesem E. Doughertym)
  • Straits and Strategic Waterways in the Red Sea (1984)
  • Ethiopia Hijacks the Hijack (1985)
  • The Evaded Duty (1985)

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

W uznaniu zasług na rzecz ujawnienia prawdy o zbrodni katyńskiej Louis Fitzgibbon otrzymał Krzyż Zasługi I Klasy Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec, a polski rząd na uchodźstwie odznaczył go Złotym Krzyżem Zasługi (1969) i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1976).

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Louis FitzGibbon był trzykrotnie żonaty i miał troje dzieci z drugiego małżeństwa: syna i dwie córki. Jego brat przyrodni, Constantine FitzGibbon (1919–1983), był historykiem i powieściopisarzem.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Hugh Meller, London Cemeteries: An Illustrated Guide and Gazetteer, wyd. 3rd ed, Aldershot: Scolar Press, 1994, s. 139, ISBN 0-85967-997-7, OCLC 23215306.
  2. Louis FitzGibbon: Khatyn – Another Hoax, [w:] The Journal of Historical Review, vol. 1, no. 3, str. 230
  3. Witold Wasilewski: Związek Sowiecki wobec podejmowania sprawy Katynia w Wielkiej Brytanii, [w:] Zeszyty Katyńskie (nr 22), Warszawa 2007, str. 82. ISBN 9788391778045

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]