Ludwig von Petersdorff
| generał-porucznik | |
| Pełne imię i nazwisko |
Ludwig Friedrich Albrecht von Petersdorff |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
Ludwig Friedrich Albrecht von Petersdorff (ur. 19 marca 1826 w Łobzie, zm. 5 października 1889 we Fryburgu Bryzgowijskim) – pruski generał-porucznik dowódca 29. Dywizji.
Był członkiem rodu szlacheckiego Petersdorff.
Rodzina[edytuj | edytuj kod]
Ludwig był najstarszym synem właściciela ziemskiego Ferdinanda von Petersdorff (1801–1840), a jego matką była Antoine z domu von Delitz (zm. 1863). Petersdorff zawarł 6 października 1857 w Pruszczu związek małżeński z Ulrike von Wedelstaedt (1834-1914) córkę właściciela ziemskiego z Pruszcza. Para miała 5 dzieci, 4 córki, Anna (ur. 1858), Michaele (ur. 1860), Jadwiga (ur. 1861), Margarete (ur. 1876) i jednego syna Waltera (1863-1914).
Kariera wojskowa[edytuj | edytuj kod]
- Ukończył szkołę miejską w Choszcznie i gimnazjum w Stargardzie
- W lipcu 1843 wstąpił do 21. pułku piechoty
- W sierpniu 1846 awansowany na podporucznika
- Wziął udział w tłumieniu powstania wielkopolskiego
- W latach 1850–1852 był adiutantem 1 batalionu
- W lutym 1853 przydzielony na 5 miesięcy do fabryki karabinów w Sömmerda
- W czerwcu 1855 mianowany adiutantem pułku
- W styczniu 1856 mianowany adiutantem 8. brygady piechoty w Erfurcie
- W lutym 1859 awansowany na porucznika
- W listopadzie 1859 awansowany na kapitana i przeniesiony do 9. pułku piechoty (9 Kołobrzeski Pułk Grenadierów im. Hrabiego Gneisenau (2 Pomorski))
- W grudniu 1860 mianowany szefem 12. kompanii
- Podczas powstania styczniowego zabezpieczał granice
- Odznaczony orderem św. Anny III Klasy
- W 1866 brał udział w wojnie prusko-austriackiej, Bitwa pod Sadową
- Odznaczony Orderem Orła Czerwonego IV Klasy z mieczami
- W marcu przeniesiony do sztabu generalnego
- Wziął udział w wojnie francusko-pruskiej w sztabie generalnym II korpusu
- Odznaczony krzyżem żelaznym
- W październiku 1871 mianowany szefem sztabu generalnego II. korpusu armii w Szczecinie
- W 1874 awansowany na pułkownika i dowódcę brygady
- Awansowany do stopnia generała-porucznika i na dowódcę 29. dywizji
- Odznaczony Orderem Orła Czerwonego II Klasy z liśćmi dębu i mieczami
- W 1888 ze względów zdrowotnych odchodzi z wojska
- Odznaczony Orderem Korony I Klasy.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kurt von Priesdorff: Soldatisches Führertum. Band 10, Hanseatische Verlagsanstalt Hamburg, o. O. [Hamburg], o. J. [1942], DNB 986919810,s. 128–129, Nr. 3122.
- Gothaisches Genealogisches Taschenbuch der Uradeligen Häuser. Der in Deutschland eingeborene Adel (Uradel). 1904. Fünfter Jahrgang, Justus Perthes, Gotha 1903, s. 591.