Ludwika Webersfeld

Ludwika Webersfeld – aktorka, córka dyrektora zespołu teatru prowincjonalnego, śpiewaka, aktora – Ksawerego Wołłowicza h. Bogoria (zm. 1873) i Rozalii ze Śliwińskich. Pierwsza żona Edwarda Webersfelda – aktora lwowskiego.

Przebieg pracy artystycznej[edytuj | edytuj kod]

od grudnia 1871 do 24 marca 1872 – w zespole K. Wołłowicza (swojego ojca) i A. Grafczyńskiego (m.in. w Rzeszowie) – (z Webersfeldem)
1872 – w zespole A. Trapszy (w Kielcach i Radomiu) – (z Webersfeldem)
Sezon 1873/1874 – w zespole I. Kalicińskiego (m.in. w Toruniu) w Dworze Artusa – (z Webersfeldem)
Sezon 1877/1878 – w zespole P. Woźniakowskiego w Tarnowie – (z Webersfeldem)
Sezon 1880/1881 – Teatr Polski we Lwowie, dyr.: Jan Dobrzański:
- S. H. Mosenthal, Zagroda Sobkowa – Kachna (z Webersfreldem)
Sezon 1881/1882 – Teatr Polski we Lwowie, dyr.: Adam Miłaszewski:
- A. Dreyfus, Ofiara – pani Malbroussin
- E. Pailleron, Świat nudów – baronowa
- E. Pailleron, Wiek niewdzięczny – księżna
- pani majstrowa z Chorążczyzny, krotochwila, aut. nieznany – Leokadia
- G. Moser i F. Schöntau, Wojna podczas pokoju – Zofia
- V. Sardou, Rozwiedźmy się – Józefa
Sezon 1882/1883 – Teatr Polski we Lwowie, dyr.: Adam Miłaszewski;
- A. Fredro, Dwie blizny – Aniela

S. Kwaskowski, Teatr w Toruniu : 1920-1939, Gdańsk, 1975
Teatr polski w latach 1890-1918 : zabór austriacki i pruski, pod red. T. Siverta, t. 4, Warszawa, 1987
B. Maresz, M. Szydłowska, Repertuar Teatru Polskiego we Lwowie : 1894-1900, Kraków, 2005
J. Michalik, Dzieje Teatru w Krakowie w latach 1893-1915 : W cieniu Teatru Miejskiego, t. 5, cz. 2, Kraków, 1987