Mała Sobótka
51°04′54″N 16°59′49″E/51,081667 16,996944 Mała Sobótka od strony zachodniej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Wysokość |
136 m n.p.m. |
Położenie na mapie Wrocławia  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
| 51°04′54″N 16°59′49″E/51,081667 16,996944
| |
![Mała Sobótka nr rej.: 570/A/05 z 12.09.2005[1]](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/70/U%2B25B2.svg/10px-U%2B25B2.svg.png){kind=small}
Mała Sobótka (niem. Kinderzobten) – sztucznie utworzone wzniesienie na osiedlu Grabiszynek we Wrocławiu o wysokości bezwzględnej 136 m n.p.m.[2] Przez mieszkańców miasta zwana jest także często „Górką Skarbowców” ze względu na przebiegającą obok ulicę o tej nazwie.
Mała Sobótka powstała pod koniec XIX wieku z nadwyżek gruntu przeznaczonego do budowy nasypu kolejowej obwodnicy towarowej. Inicjatorem utworzenia sztucznego wzgórza było Breslauer Verschönerungsverein („Wrocławskie Towarzystwo Upiększania”). Od początku istnienia pełni funkcje rekreacyjne, latem jest miejscem zabaw i spacerów, zimą jako górka saneczkowa, dawniej także stok narciarski. Początkowo Mała Sobótka była punktem widokowym, gdzie można było oglądać pełną panoramę Sudetów. Jednak w wyniku zabudowy pobliskich osiedli oraz przysłonięcia widoku przez rosnące drzewa górka straciła swoje walory widokowe. Na szczycie wzgórza stał drewniany pawilon, który, zniszczony w latach późniejszych, nie został nigdy odbudowany.
Obok północnego stoku Małej Sobótki strumień Grabiszynka zaczyna swój naziemny bieg (wcześniej poprzez kanały podziemne strumień ten ma połączenie ze stawem w Parku Południowym).
Założenia parkowe obszaru „Górka Skarbowców”, obejmującego górkę Skarbowców i obszar zieleni wokół (pas zieleni ciągnący się aż do Parku Grabiszyńskiego), zostały uznane jako wymagające ochrony i wpisane do rejestru zabytków 12 września 2005 pod nr. 570/A/05[3].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 204 [dostęp 2015-09-18].
- ↑ Według mapy topograficznej 1:10.000 (geoportal.gov.pl)
- ↑ Rejestr zabytków miasta Wrocławia. wrosystem.um.wroc.pl. [dostęp 2010-05-10]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Encyklopedia Wrocławia, Jan Harasimowicz (red.), Włodzimierz Suleja (red.), Mariola Abkowicz, Wrocław: Wyd. Dolnośląskie, 2006, ISBN 83-7384-561-5, ISBN 978-83-7384-561-9, OCLC 76363702.
- Atlas architektury Wrocławia, 1998, t. 2, Wrocław. ISBN 83-7023-679-0
