Maciej Kolke

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maciej Kolke
Bojar, Zerwikaptur
starszy strzelec starszy strzelec
Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1929
Warszawa

Data i miejsce śmierci

13 sierpnia 1944
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

AK Armia Krajowa

Jednostki

3. kompania „Edward” batalionu „Wigry”

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
powstanie warszawskie

Maciej Fabian[1] Kolke, ps. Bojar, Zerwikaptur (ur. 10 stycznia 1929, zm. 13 sierpnia 1944 w Warszawie) – polski harcerz, starszy strzelec w Batalionie „Wigry”, poległ w powstaniu warszawskim.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Jana Kolke, ps. Bajan, podoficera zawodowego 36 pułku piechoty Legii Akademickiej, również żołnierza Batalionu „Wigry”, i Mieczysławy, brat Andrzeja. Mieszkał przy ul. Ząbkowskiej 36[2].

Harcerz 78 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej im. Króla Władysława Jagiełły przed wojną i w okresie konspiracji, gdy działała jako CP-100 i później jako drużyna „Bojowych Szkół” BS-PR-100. Uczestnik akcji wawerskich – jako zasłużony „wawerczyk” został wyróżniony w 1941 listem od Aleksandra Kamińskiego[3].

Od lutego 1944 był żołnierzem 3. kompanii „Edward” Batalionu „Wigry” w stopniu starszego strzelca. Poległ na Starym Mieście na ul. Kilińskiego w wyniku wybuchu zdobycznego niemieckiego ciężkiego nosiciela ładunków Borgward B-IV. Pochowany we wrześniu 1945[3] na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A22, rząd 8, miejsce 11)[1].

Wskutek starań przedwojennego drużynowego 78 WDH Aleksandra Solińskiego został bohaterem Szczepu 260 Warszawskich Drużyn Harcerskich i (Gromad) Zuchowych.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Cmentarze. Miasto stołeczne Warszawa. [dostęp 2018-08-12].
  2. Maciej Kolke. [w:] Powstańcze biogramy [on-line]. Muzeum Powstania Warszawskiego. [dostęp 2018-08-12].
  3. a b Grzegorz Nowik: Straż nad Wisłą. Warszawa: Wydawnictwo Rytm, 2002. ISBN 83-88794-55-8.