Maciej Wilusz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maciej Wilusz
Ilustracja
Maciej Wilusz (2018)
Data i miejsce urodzenia

25 września 1988
Wrocław

Wzrost

188 cm

Pozycja

środkowy obrońca

Kariera juniorska
Lata Klub
Śląsk Wrocław
2005–2008 sc Heerenveen
2007–2008 → Sparta Rotterdam (wyp.)
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2008–2009 Sparta Rotterdam 0 (0)
2009 → RBC Roosendaal (wyp.) 0 (0)
2010–2011 MKS Kluczbork 39 (0)
2012–2014 GKS Bełchatów 63 (3)
2014–2017 Lech Poznań 34 (0)
2015 → Korona Kielce (wyp.) 13 (0)
2017–2020 FK Rostów 42 (1)
2020 Urał Jekaterynburg 8 (0)
2020–2021 Raków Częstochowa 11 (0)
2021 → Śląsk Wrocław (wyp.) 0 (0)
W sumie: 210 (4)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2014  Polska 4 (0)
  1. ↑ Aktualne na: 22 listopada 2020. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Maciej Wilusz (ur. 25 września 1988 we Wrocławiu) – polski piłkarz, który występował na pozycji środkowego obrońcy. Czterokrotny reprezentant Polski.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wilusz rozpoczął swoją karierę w zespołach młodzieżowych Śląska Wrocław. Latem 2005 trafił z nich do juniorów holenderskiego sc Heerenveen, z których w styczniu 2008 został wypożyczony do drużyny młodzieżowej Sparty Rotterdam. Latem podpisał z tym klubem kontrakt zawodowy, jednak m.in. ze względu na kontuzje nie zdołał zadebiutować w Eredivisie. Pod koniec 2008, po operacji kolana, rozwiązał za porozumieniem stron kontrakt ze Spartą i wrócił do Polski[1].

Po długiej rehabilitacji latem 2010 podpisał kontrakt z MKS-em Kluczbork. W styczniu 2012 Wilusz przeszedł do GKS Bełchatów. W rundzie wiosennej sezonu 2011/2012 udało mu się rozegrać 10 spotkań i zająć ze swoim klubem 13. miejsce w Ekstraklasie[2]. W sezonie 2012/2013 Wilusz rozegrał 23 mecze, a od rundy wiosennej pełnił funkcję kapitana GKS-u Bełchatów, który jednak zajął ostatnie miejsce w tabeli i spadł z Ekstraklasy[3]. W sezonie 2013/2014 Wilusz również był kapitanem swojego zespołu, dla którego rozegrał 30 spotkań i z którym wywalczył ponowny awans do Ekstraklasy[4].

1 lipca 2014 odszedł z GKS-u Bełchatów i został zawodnikiem Lecha Poznań. W sezonie 2014/2015 zdobył z Lechem mistrzostwo Polski, rozgrywając jednak dla poznańskiego klubu jedynie 8 spotkań. Rundę jesienną sezonu 2015/2016 Wilusz spędził na wypożyczeniu do Korony Kielce, rozgrywając dla niej 13 meczów[5]. Wiosną sezonu 2015/2015 znów był zawodnikiem Lecha i zajął z nim 7. miejsce w lidze, występując jednak w jego barwach jedynie 6-krotnie[6]. W sezonie 2016/2017 rozegrał dla Lecha 20 spotkań i zdobył z nim 3. miejsce w Ekstraklasie.

Po zakończeniu sezonu 2016/2017 Wilusz odszedł z Lecha na zasadzie wolnego transferu do rosyjskiego FK Rostów, podpisując z nim 3-letni kontrakt[7]. W sezonie 2017/2018 rozegrał dla rosyjskiego klubu 26 spotkań i zajął z nim 12. miejsce w Priemjer-Lidze. W sezonie 2018/2019 Wilusz wystąpił w 16 meczach FK Rostow i zajął z nim 9. miejsce w rosyjskiej ekstraklasie, w połowie sezonu zrywając jednak więzadła krzyżowe, co wyeliminowało go z gry w rundzie wiosennej[8][9].

Wilusz wrócił do pełnej sprawności przed sezonem 2019/2020, lecz w rundzie jesiennej sezonu 2019/2020 nie udało mu się rozegrać ani minuty[10]. W styczniu 2020 odszedł z FK Rostow do Urału Jekaterynburg[11], rozgrywając dla niego 8 spotkań w rundzie wiosennej[12].

Latem 2020 odszedł z Urału do Rakowa Częstochowa[13]. W sezonie 2020/2021 Wilusz zdobył z Rakowem wicemistrzostwo Polski i Puchar Polski, jednak był jego piłkarzem jedynie w rundzie jesiennej, występując w 10 spotkaniach[14]. Rundę wiosenną sezonu 2020/2021 spędził na wypożyczeniu do Śląska Wrocław, jednak przez kontuzje nie rozegrał dla niego żadnego spotkania[15]. Latem 2021 wrócił do Rakowa, by we wrześniu rozwiązać z nim kontrakt i zakończyć sportową karierę[16].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W styczniu 2014 Wilusz został powołany przez selekcjonera Adama Nawałkę na zgrupowanie reprezentacji Polski składające się z piłkarzy występujących wyłącznie w Ekstraklasie i 1. lidze. W trakcie trwania zgrupowania zadebiutował w wygranym 3:0 meczu z Norwegią oraz wystąpił w wygranym 1:0 meczu towarzyskim z Mołdawią[17][18]. W marcu 2014 został również powołany na przegrany 0:1 sparing ze Szkocją, w którym jednak nie wystąpił[19]. W maju 2014 zagrał w zremisowanym 0:0 towarzyskim meczu z Niemcami, a w czerwcu 2014 - w wygranym 2:1 sparingu z Litwą[20][21]. Później już nigdy nie otrzymał powołania.

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja Rok Mecze Bramki
Polska 2014 4 0
Ogólnie 4 0

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

GKS Bełchatów
I liga - Mistrzostwo i awans do Ekstraklasy
Lech Poznań

Raków Częstochowa

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Gramatyka na siłowni. „Piłka nożna”. 10 (2019), s. 15–16, 2012-03-06. 
  2. ↑ Maciej Wilusz - Szczegółowe podsumowanie występów [online], www.transfermarkt.pl [dostęp 2022-04-09] (pol.).
  3. ↑ Maciej Wilusz - Szczegółowe podsumowanie występów [online], www.transfermarkt.pl [dostęp 2022-04-09] (pol.).
  4. ↑ Maciej Wilusz - Szczegółowe podsumowanie występów [online], www.transfermarkt.pl [dostęp 2022-04-09] (pol.).
  5. ↑ Wilusz na rok w Koronie Kielce. lechpoznan.pl, 2015-08-30. [dostęp 2015-08-30].
  6. ↑ Maciej Wilusz - Szczegółowe podsumowanie występów [online], www.transfermarkt.pl [dostęp 2022-04-09] (pol.).
  7. ↑ Maciej Wilusz piłkarzem FK Rostów. eurosport.onet.pl, 2017-06-08. [dostęp 2017-06-08]. (pol.).
  8. ↑ Wilusz zerwał więzadło krzyżowe. W tym sezonie już nie zagra - Aktualności - portal piłkarski [online], www.2x45.info [dostęp 2022-04-09] (pol.).
  9. ↑ Maciej Wilusz - Szczegółowe podsumowanie występów [online], www.transfermarkt.pl [dostęp 2022-04-09] (pol.).
  10. ↑ Maciej Wilusz - Szczegółowe podsumowanie występów [online], www.transfermarkt.pl [dostęp 2022-04-09] (pol.).
  11. ↑ Jacek Czaplewski, Transfery. Maciej Wilusz w Uralu Jekaterynburg. Zagra z Michałem Kucharczykiem i Rafałem Augustyniakiem [online], Gol24, 16 stycznia 2020 [dostęp 2022-04-09] (pol.).
  12. ↑ Maciej Wilusz - Szczegółowe podsumowanie występów [online], www.transfermarkt.pl [dostęp 2022-04-09] (pol.).
  13. ↑ Raków Częstochowa, Maciej Wilusz nowym piłkarzem Rakowa! [online], rakow.com [dostęp 2022-04-09] (pol.).
  14. ↑ Maciej Wilusz - Szczegółowe podsumowanie występów [online], www.transfermarkt.pl [dostęp 2022-04-09] (pol.).
  15. ↑ Maciej Wilusz - Szczegółowe podsumowanie występów [online], www.transfermarkt.pl [dostęp 2022-04-09] (pol.).
  16. ↑ Raków Częstochowa, Daniel Bartl i Maciej Wilusz odchodzą z Rakowa [online], rakow.com [dostęp 2022-04-09] (pol.).
  17. ↑ Polska - Norwegia, 18 sty 2014 - Mecze towarzyskie, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2022-04-09].
  18. ↑ Mołdawia - Polska, 20 sty 2014 - Mecze towarzyskie, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2022-04-09].
  19. ↑ Polska - Szkocja, 5 mar 2014 - Mecze towarzyskie, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2022-04-09].
  20. ↑ Niemcy - Polska, 13 maj 2014 - Mecze towarzyskie, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2022-04-09].
  21. ↑ Polska - Litwa, 6 cze 2014 - Mecze towarzyskie, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2022-04-09].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

skład Śląsk Wrocław
  • Aktualny na dzień 17 sierpnia 2023
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Maciej_Wilusz&oldid=70900627”