Macklemore

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Macklemore
Ilustracja
Macklemore podczas koncertu w Toronto w listopadzie 2012 roku.
Imię i nazwisko

Ben Haggerty

Data i miejsce urodzenia

19 czerwca 1983
Seattle

Gatunki

hip-hop, alternatywny rap

Zawód

raper, piosenkarz

Aktywność

od 2000

Wydawnictwo

Macklemore

Powiązania

Ryan Lewis, Scientific Shaman, Blue Scholars, Debaser, Wanz, Eighty4 Fly

podpis
Strona internetowa

Macklemore, właśc. Ben Haggerty (ur. 19 czerwca 1983 w Seattle) – amerykański raper. Rozpoczął tworzyć muzykę w 2000 roku, a następnie podjął współpracę z producentem Ryanem Lewisem, skrzypkiem Andrew Joslynem oraz trębaczem Owuor Arunga. Przed podpisaniem kontraktu z wytwórnią płytową wydał jeden mixtape, trzy minialbumy oraz jeden album.

Jego teledysk do singla „Thrift Shop” zyskał ponad 1,5 miliarda wyświetleń w serwisie YouTube, zajmując pierwsze miejsce na liście Billboard Hot 100 i osiągając sprzedaż w wysokości pięciu milionów kopii[1]. Singel „Can’t Hold Us”, nagrany we współpracy z Ryanem Lewisem i Rayem Daltonem również zdobył ogólnoświatowe uznanie.

Macklemore wraz z producentem Ryanem Lewisem wydał debiutancki album pt. „The Heist” 8 października 2012 roku, który uzyskał drugie miejsce na liście Billboard 200, sprzedając się w pierwszym tygodniu w ilości 78 tysięcy kopii[2]. Podczas 56. ceremonii wręczenia nagród Grammy w 2014 roku duet zdobył cztery statuetki.

26 lutego 2016 ukazał się kolejny album Macklemore’a powstały we współpracy z Ryanem Lewisem, zatytułowany „This Unruly Mess I've Made”.

Macklemore wraz z zespołem wystąpił na pięciu koncertach w Polsce. Pierwszy z nich odbył się w warszawskim Torwarze 24 września 2013 roku i promował „The Heist”, drugi, promujący „This Unruly Mess I've Made”, w łódzkiej Atlas Arenie 18 marca 2016 r., trzeci, ponownie w warszawskim Torwarze, promujący album „Gemini” 26 kwietnia 2018 dla blisko 6 000 słuchaczy, czwarty podczas Kraków Live Festival 17 sierpnia 2019 i piąty, promujący trzeci solowy album artysty „Ben(inne języki)”, odbył się w EXPO XXI w Warszawie 29 kwietnia 2023[3].

Wczesne życie[edytuj | edytuj kod]

Ben Haggerty urodził się 19 czerwca 1983 roku w Seattle, gdzie dorastał. Uczęszczał do Garfield High School i Nathan Hale High School. Mimo że nie urodził się w muzykalnej rodzinie, to jego rodzice popierali jego muzyczne przedsięwzięcia[4]. Haggerty miał 6 lat, kiedy po raz pierwszy usłyszał utwory hip-hopowej grupy Digital Underground[5][6]. Mając czternaście lat, po raz pierwszy zaczął pisać teksty utworów[5][6]. W tym wieku jego przyjaciele nazywali go "professor Macklemore".

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jest żonaty, ma dwie córki[7][8].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy[edytuj | edytuj kod]

  • Open Your Eyes (2000)
  • The Language of My World (2005)
  • The Unplanned Mixtape (2009)
  • The Vs. EP (wraz z Ryanem Lewisem) (2009)
  • The Vs. Redux (wraz z Ryanem Lewisem) (2010)
  • The Heist (wraz z Ryanem Lewisem) (2012)
  • This Unruly Mess I've Made (wraz z Ryanem Lewisem) (2016)
  • Gemini (2017)
  • Ben (2023)

Single[edytuj | edytuj kod]

  • 2005: Love Song (feat. Evan Roman)
  • 2009: The Town
  • 2011: And We Danced (feat. Ziggy Stardust)
  • 2011: Wings
  • 2012: Same Love (feat. Mary Lambert)
  • 2012: Thrift Shop (feat. Wanz)
  • 2013: Can’t Hold Us (feat. Ray Dalton)
  • 2013: White Walls (feat. Schoolboy Q & Hollis)
  • 2015: Downtown (feat. Eric Nally, Melle Mel, Kool Moe Dee & Grandmaster Caz)
  • 2016: Dance Off (feat. Idris Elba & Anderson .Paak)
  • 2017: Glorious (feat. Skylar Grey) – platynowa płyta w Polsce[9]
  • 2017: Marmalade (feat. Lil Yachty)
  • 2017: Good Old Days (feat. Kesha)
  • 2019: I Don’t Belong in This Club (wraz z Why Don't We)
  • 2019: Shadow (feat. Iro)
  • 2019: It’s Christmas Time (feat. Dan Caplen)
  • 2021: Next Year (feat. Windser)
  • 2022: Chant (wraz z Tones and I)
  • 2022: Maniac (feat. Windser)
  • 2022: Faithful (wraz z NLE Choppa)
  • 2023: Heroes (feat. DJ Premier)

Single promocyjne[edytuj | edytuj kod]

  • 2010: My Oh My
  • 2011: Otherside (Redux Live)
  • 2009: Irish Celebration
  • 2015: Growing Up (feat. Ed Sheeran)
  • 2015: White Privilege II

Teledyski[edytuj | edytuj kod]

  • 2011: My Oh My
  • 2011: Irish Celebration
  • 2011: Wings
  • 2011: Otherside (feat. Fences)
  • 2011: Otherside (Remix) (feat. Fences)
  • 2011: And We Danced (feat. Ziggy Stardust)
  • 2012: Victory Lap
  • 2012: Thrift Shop (feat. Wanz)
  • 2012: Same Love (feat. Mary Lambert)
  • 2013: Can’t Hold Us (feat. Ray Dalton)
  • 2013: White Walls (feat. Schoolboy Q & Hollis)
  • 2015: Downtown (feat. Eric Nally, Melle Mel, Kool Moe Dee & Grandmaster Caz)
  • 2016: Kevin (feat. Leon Bridges)
  • 2016: Dance Off (feat. Idris Elba & Anderson .Paak)
  • 2016: Drug Dealer (feat. Ariana Deboo)
  • 2017: Glorious (feat. Skylar Grey)
  • 2017: Marmalade (feat. Lil Yachty)
  • 2017: Good Old Days (feat. Kesha)
  • 2017: Corner Store (feat. Dave B & Travis Thompson)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Macklemore & Ryan Lewis Return To Top Of Hot 100. Billboard. [dostęp 2013-04-28]. (ang.).
  2. On the Charts: Mumford & Sons Slip, Macklemore and Ryan Lewis Impress. rollingstone.com. [dostęp 2013-04-28]. (ang.).
  3. Intymne spotkania, czyli warszawski koncert Macklemore'a [RELACJA, ZDJĘCIA], Onet Kultura, 30 kwietnia 2023 [dostęp 2023-05-28] (pol.).
  4. Seattle rapper Macklemore ready to take a shot at pop stardom. seattletimes.com. [dostęp 2013-04-28]. (ang.).
  5. a b 106 & Park Guest Rewind: Macklemore and Ryan Lewis. bet.com. [dostęp 2013-04-28]. (ang.).
  6. a b 106 & Park Exclusives: Macklemore and Ryan Lewis Put In Work. bet.com. [dostęp 2013-04-28]. (ang.).
  7. Macklemore Welcomes First Child. rap-up.com. [dostęp 2016-10-29]. (ang.).
  8. Joe Lynch: Macklemore Got Secretly Married After Same Sex Marriage Ruling. billboard.com. [dostęp 2016-10-29]. (ang.).
  9. Oficjalna Lista Wyróżnień – platynowe płyty, OLiS [dostęp 2024-01-12].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]