Maksymilian Kośny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maksymilian Kośny
Data i miejsce urodzenia

11 grudnia 1905
Chróścice

Data śmierci

1989

Zawód, zajęcie

lekarz

Maksymilian Kośny (ur. 11 grudnia 1905 w Chróścicach, zm. 1989[1]) – polski lekarz, działacz społeczny i polityczny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Do liceum uczęszczał w Krakowie i Chorzowie[2]. Brał udział w walkach 3. powstania śląskiego, po czym podjął studia medyczne w Berlinie, a od 1926 do 1931 na Uniwersytecie Wrocławskim[2]. Doktorat uzyskał w 1934 r. w Lipsku[2]. W latach 30. wchodził w skład rady nadzorczej bytomskiego Banku Ludowego[2]. Od 1923 działał w Związku Polaków w Niemczech, od 1924 także w Związku Akademików Górnoślązaków „Silesia Superior”, której był sekretarzem w 1926 r[2]. W kwietniu 1939, zagrożony represjami ze strony Niemców wyjechał do Polski, gdzie ukrywał się podczas całej wojny[2]. Po wojnie wrócił na Śląsk i podjął pracę lekarza[2]. W 1978 roku został uhonorowany Śląską Nagrodą im. Juliusza Ligonia[3].

Brat Augustyna[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Teresa Kulak, Mieczysław Pater, Wojciech Wrzesiński, 2002: "Historia Uniwersytetu Wrocławskiego, 1702-2002. Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, strona 176.
  2. a b c d e f g h Alicja Zawisza, 1972: "Studenci Polacy na Uniwersytecie Wrocławskim w latach 1918-1939. Wyd. Muzeum Narodowe we Wrocławiu, strony 35-36.
  3. Marcin Boratyn: Laureaci Nagrody im. Juliusza Ligonia z powstańczym życiorysem. e-civitas.pl, 2021-06-29. [dostęp 2022-06-13]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Alicja Zawisza, 1972: "Studenci Polacy na Uniwersytecie Wrocławskim w latach 1918-1939. Wyd. Muzeum Narodowe we Wrocławiu, strony 35-36.