Mamert Miż-Miszyn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mamert Miż-Miszyn
Data i miejsce urodzenia

1 czerwca 1908
Dyneburg

Data i miejsce śmierci

12 kwietnia 1986
Monachium

Narodowość

polska

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Mamert Miż-Miszyn (ur. 1 czerwca 1908 w Dyneburgu, zm. 12 kwietnia 1986 w Monachium) – polski oficer, dziennikarz, działacz emigracyjny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 1 czerwca 1908 w Dyneburgu[1]. Po wybuchu II wojny światowej i kampanii wrześniowej, przedostał się do Francji i brał udział w kampanii francuskiej w szeregach 2 Dywizji Strzelców Pieszych. Później wraz z polskimi żołnierzami był internowany w Szwajcarii, gdzie w stopniu podporucznika redagował pismo „Goniec Obozowy”[2][3][4].

Był dziennikarzem, współzałożycielem i pracownikiem Radia „Wolna Europa”, w której był kierownikiem Działu Nasłuchu[1][5][6]. Był związany z Muzeum Polskim w Rapperswilu[7][8]. Zmarł 12 kwietnia 1986 w Monachium[1].

Odznaczenie[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Mamert Miż-Miszyn. bj.uj.edu.pl. [dostęp 2017-06-24].
  2. O powstaniu i upadku „Muzeum Polski Współczesnej“ w Rapperswilu w latach 1936-1951. nasza-gazetka.com. [dostęp 2017-06-24].
  3. Por. Aleksander Wasung, redaktor naczelny gazety mjr Antoni Ślosarczyk, ppor. Mamert Miż-Miszyn. foto.karta.org.pl. [dostęp 2017-06-24].
  4. Ppor. Mamert Miż-Miszyn. foto.karta.org.pl. [dostęp 2017-06-24].
  5. Tadeusz Chciuk-Celt. Ludzie „pierwszych miesięcy”. „Na Antenie”, s. 3-4, Nr 227 z 29 maja 1982. 
  6. Małgorzata Augustyniuk: Spotkanie autorskie z Lechosławem Gawlikowskim. bu.kul.pl, 2016-01-19. [dostęp 2017-06-24].
  7. Mamert Miż-Miszyn. 750-lecie Rapperswiku, miasta róż. „Wiadomości”, s. 4, Nr 42 (1751) z 21 października 1979. 
  8. Spuścizny archiwalne: Mamert Miż-Miszyn. muzeum-polskie.org. [dostęp 2017-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-06)].
  9. Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 48, Nr 3 z 16 lipca 1986.